Cardcloud, de volgende digitale variant van het aloude visitekaartje die natuurlijk door de makers van deze site per direct dood wordt verklaard. We hebben al enige tijd de site BusinessCard2 die mij direct deed terugverlangen naar dat heerlijke analoge, papieren visitekaartje. Is Cardcloud uit hetzelfde hout gesneden (pun intended) of biedt zij wel daadwerkelijke meerwaarde boven papier?
Als je de site moet geloven is de applicatie onder meer mobile, social en green. En de naam bevat ook nog dat andere buzzword: cloud. De marketingmachine draait dus op volle toeren. Maar is er achter al dat getoeter ook nog iets waardoor ik zou besluiten mijn visitekaartjes te dumpen? Tijd voor een korte test.
De homepage
Hier is de homepage van Cardcloud:
Nou, dat ziet er bijzonder slick uit. Maar zoals mijn goede, oude vader altijd zei: “van een mooi bord kun je niet eten”, dus wat is nou de reden om Cardcloud te gebruiken? De site gaat er in ieder geval op voorhand vanuit dat bezoekers al de mening onderschrijven dat online visitekaartjes handiger zijn dan de papieren versie:
With Cardcloud on your phone you can share online, social business cards with anyone through 3 taps of your finger.
Natuurlijk, maar waarom zou ik een online social (OMG) business card moeten hebben? Nou, Cardcloud geeft maar liefst negen redenen. Waarvan green, cloud en social er in ieder geval drie zijn. Waardoor er feitelijk nog zes redenen overblijven… Het poweful standards argument is natuurlijk gierende lulkoek voor een normaal mens, dus blijven er nog vijf over. Connect with anyone, never run out of cards en make notes and tags zijn geen argumenten; tenslotte wil je er nooit op achteruit gaan als je een nieuwe, verbeterde (?) versie van visitekaartjes wordt aangesmeerd. Dus blijven er nog twee redenen over: It’s easy like email en Remember the place. Hmm… een gimmick als geolocatie om te herinneren waar ik iemand heb ontmoet? Dus alleen easy like email blijft over? En is email nou wel zo makkelijk
Bepaald terughoudend klik ik noodgedwongen op Sign up for free:
Drie stappen, waarvan de eerste stap een registratie via LinkedIn is. Dat is natuurlijk prettig, want het scheelt vermijdbare invoer. En na de autorisatieslag krijg ik het resultaat in de tweede stap te zien:
Mooi, ik hoef alleen een username en password in te vullen en ik ben klaar. Ziehier het eerste resultaat van mijn registratie binnen Cardcloud:
Da’s nou aardig, Cardcloud beschouwt mij meteen als hun vriend. Sympathiek. Maar aangezien ze mijn voornaam en achternaam hebben, zouden ze me ook gewoon persoonlijk kunnen aanspreken. Misschien sympathieker. Maar ik zie dit scherm slechts 1 keer, dus laat ik me maar druk maken over hoe Cardcloud mij gaat ondersteunen in dit digitale visitekaartjes tijdperk. En dat beteken dus blijkbaar als eerste het versturen van mijn knisperend verse, digitale visitekaartje.
Deze actie heeft onderstaande e-mail als resultaat:
Heerlijk, die afzender en dat onderwerp… Cardcloud kan hier nog heel, heel veel beter worden. En dan de inhoud van deze e-mail; wat moet ik hier als ontvanger in godsnaam mee? Nog even afgezien van de volstrekt bizarre locatiefunctie, die er blijkbaar vanuit gaat dat ik alleen maar mijn visitekaartje verstuur als ik op dat moment ook samen met de ontvanger van mijn visitekaartje ben. Ehhh…
Verder heb ik als bijlage de contactgegevens hangen, die ik dan weer moet uploaden. Is dat nou makkelijk? Het zal wel, maar ik zie het gemak hier niet van. Eigenlijk is dit mailtje uitsluitend bedoeld om ontvangers bij Cardcloud te laten registreren. Maar dan zonder enig direct voordeel (welke zijn dat ook alweer?) te noemen wordt die kans al een stuk kleiner.
Afijn, na deze actie kan ik binnen Cardcloud mijn activiteit zien:
Dus…?
Is dit alles? Ja, eigenlijk wel. Ik kan mijn visitekaartje customizen (hoera!) en ik kan meerdere kaartjes aanmaken (hoera!). Waarom? Ach, eigenlijk alleen omdat het kan…
Gelukkig heeft Cardcloud ook een heel waardevolle functie:
Rechts onderin staat het: Delete card. Gode zij geprezen. Die knop heb ik direct ingedrukt. Want net als de meeste andere ‘social’ applicaties heeft ook Cardcloud natuurlijk geen delete account functie. Wat gezien de volstrekte zinloosheid van deze applicatie geen overbodige luxe zou zijn.
Conclusie
Cardcloud voegt helemaal niets toe; het repliceert het model van het papieren visitekaartje naar een identieke digitale variant. Terwijl iedere zichzelf respecterende professional (de doelgroep die in het algemeen een papieren visitekaartje heeft) al jaren op LinkedIn zit. De analoge kaartenbak van visitekaartjes is vervangen door de de digitale connecties binnen LinkedIn. Een extra digitale kaartenbak (lees: Cardcloud) biedt hierin geen enkele toegevoegde waarde. Sterker nog, Cardcloud biedt in zichzelf al geen enkele waarde. Sterkerder nog, Cardcloud biedt nog minder dan BusinessCard2, en die site was al bijzonder slecht. Cardcloud ziet er alleen veel leuker uit. Maar als dat alles is…
Achtergrond
Cardcloud is een handelsnaam van E BV (jawel, een handelsnaam van maar 1 letter…). En E BV heeft een viertal bestuurders; Valdes BV (Renato Valdés Olmos), Tarento Software BV (Joris Kluivers), Thyrhaug BV (Magne Thyraugh) en PHM Geurts BV (Paul Geurts). Die allemaal Algemeen directeur zijn en ook nog eens allemaal zelfstandig bevoegd. Dat kan interessant worden…
Maarten Wolzak
says:2,5 jaar later dan ook ter ziele…
Ik heb het een tijd geprobeerd maar wordt nog steeds meewarig aangekeken als ik begin over “alternatief kaartje…”
Ik ga ze maar weer bestellen 🙁
Marc Drees
says:Sterkte met de verwerking van het verlies
Laurens Tienkamp
says:Ik heb een idee. Als je nu een website zou hebben waar je al je visitekaartjes kunt opslaan. Als in een kaartenbak. Dan ben je zeg maar gelinkt. Dat zou handig zijn!
En we noemen het LinkedOut!
Marieke Drees
says:Ik snap het nut ook niet helemaal, de kans is namelijk ook nog eens 98% dat diegene met wie je kaartjes wilt uitwisselen geen cardcloud heeft of dat ze de app niet hebben gedownload. Het kost velen malen meer moeite dan een normaal visitekaartje.
Floor Drees
says:En toch bestaat CardCloud toch al rete-lang (voor internet standaarden), onder de naam mynameise (dat verklaart de handelsnaam). Blijkbaar voorzien ze in een behoefte.
Marc Drees
says:Met alle hoopla bij TechCrunch, Read/WriteWeb en TheNextWeb zal dit draakje nog wel retelanger blijvern bestaan. Waarmee de waarde overigens op geen enkele manier is toegenomen; uitsluitend de visibility. Wat in een wereld van 140 tekens veel belangrijker is dan inhoud.
Ik heb net nieuwe visitekaartjes besteld. Van papier. Dik papier. Mooi, stevig papier. Om vast te houden. En uit te delen. Heerlijk.