Er is een bijzonder goede reden waarom Euroland en de Europese Centrale Bank (ECB) de bijzonder ernstige situatie in Griekenland proberen op te lossen zonder een afwaardering van de Griekse schuld. De ECB is namelijk per direct naar de haaien als dit gebeurt. Althans, volgens Open Europe.
Gezien het belang van de ontwikkelingen in de Eurozone voor onze economie en daarmee onze arbeidsmarkt heb ik hieronder de Executive summary van het rapport van Open Europe in zijn geheel overgenomen. Waarbij ik een aantal zinnen vetgedrukt heb weergegeven. Denk je dat Europa en Griekenland geen enkele economische impact hebben op ons land? Sla dan de rest per direct over. In alle andere gevallen, lees en huiver. En het zou mij oprecht verbazen als deze informatie vandaag (of morgen…) ergens in de mainstream media verschijnt.
The role of the ECB in the ongoing eurozone and banking crisis has been significantly understated. In parallel with the IMF’s and EU’s multi-billion euro interventions, the ECB has engaged in its own bail-out operation, providing cheap credit to insolvent banks and propping up struggling eurozone governments, despite this being against its own rules. The ECB is ultimately underwritten by taxpayers, which means that there is a hidden – and potentially huge – cost of the eurozone crisis to taxpayers buried in the ECB’s books.
As a result, the ECB’s balance sheet is now looking increasingly vulnerable. We estimate that the ECB has exposure to struggling eurozone economies (the socalled PIIGS) of around €444bn – an amount roughly equivalent to the GDP of Finland and Austria combined. Although not all these assets and loans are ‘bad’, many of them could result in serious losses for the ECB should the eurozone crisis continue to deteriorate. Critically, struggling banks in insolvent countries have been allowed to shift risky assets away from their own balance sheets and onto the ECB’s (all the while receiving ECB loans in return). Many of these assets are extremely difficult to value.
Overall, the ECB is now leveraged around 23 to 24 times, with only €82bn in capital and reserves. In contrast, the Swedish central bank is leveraged just under five times, while the average hedge fund is leveraged four to five times. This means that should the ECB see its assets fall by just 4.25% in value, from booking losses on its loans or purchases of government debt, its entire capital base would be wiped out.
Hefty losses for the ECB are no longer a remote risk, with Greece likely to default within the next few years – even if it gets a fresh bail-out package from the EU and IMF – which would also bring down the country’s banks. We estimate that the ECB has taken on around €190bn in Greek assets by propping up the Greek state and banks. Should Greece restructure half of its debt – which is needed to bring down the country’s debt to sustainable levels – the ECB is set to face losses of between €44.5bn and €65.8bn on the government bonds it has purchased and the collateral it is holding from Greek banks. This is equal to between 2.35% and 3.47% of assets, meaning it comes close to wiping out the capital base.
A loss of this magnitude would effectively leave the ECB insolvent and in need of recapitalisation. It would then have to either start printing money to cover the losses or ask eurozone governments to send it more cash (via a capital call to national central banks). The first option would lead to inflation, which is unacceptable in Germany, while the second option amounts to another fully fledged bail-out, with taxpayers facing upfront costs (rather than loan guarantees as in the government eurozone bail-outs).
The ECB’s actions during the financial crisis have not only weighed heavily on its balance sheet, but also its credibility. Firstly, as a paper published by the ECB last year noted, “The perceptions of a central bank’s financial strength have an impact on the credibility of the central bank and its policy”. Secondly, by
financing states, the ECB has effectively engaged in fiscal policy – and therefore politics – something which electorates were told would never happen.Worried about the risk of these potential losses being realised, the ECB is vehemently opposed to debt restructuring for Greece and other weaker economies. However, continuing the ECB’s existing policy of propping up insolvent banks – and intermittently governments – would be even worse for the eurozone as a whole.
The ECB’s cheap credit has served as a disincentive to struggling banks to recapitalise and limit their exposure to toxic assets in weak eurozone economies. This creates moral hazard for banks and governments alike, at times even fuelling the sovereign debt crisis, while transferring more of the ultimate risk to taxpayers across Europe. Therefore, in its attempt to soften the immediate impact of the financial crisis, the ECB may in fact have exacerbated the situation in the long-term, increasing the cost of keeping the eurozone together for taxpayers and governments.
Dirk Goossens
says:Hoe gaan we hier in hemelsnaam uitkomen?
Fijn, Marc, dat je in termen van oplossingen begint te denken. Nou, hoe gaan we hier uitkomen? Whirlpool uit de achtertuin en knolselderij planten? Hoe kunnen we ons effectief voorbereiden op minder welvaart? Of stort de samenleving volledig in? En, belangrijker, wat kunnen we doen? Doemdenken, hoe terecht ook, helpt niet. Wij willen instructies.
Kim
says:Wat denk je dat ons qua arbeidsmarkt te wachten staat Marc?
Marc Drees
says:We lopen onder meer een risico dat Nederland, als Euroland, verdere injecties moet doen om de PIIGS landen in leven te houden. Dit geld moet ergens vandaan komen. Enerzijds via bezuinigingen (wat tot banenverlies kan/zal leiden) anderzijds tot extra belastingen (wat tot minder uitgaven van consumenten leidt wat op haar beurt tot minder inkomsten voor bedrijven leidt waardoor er bij bedrijven bezuinigt moet worden wat weer tot banenverlies kan leiden).
Ook kunnen banken omvallen op het moment dat bijvoorbeeld Griekenland haar schuld gaat afstempelen. Banken die veel van dit schuldpapier hebben moeten afboeken en dat kan tot een faillissement leiden. Tot op heden grijpt de overheid in als het om een ‘systeembank’ gaat. Onder de onterechte aanname dat als een systeembank omvalt het hele financieel-economische systeem in gevaar komt. Ingrijpen van de overheid bij het overeind houden van een bank kost ook geld. En dat geld moet ergens vandaan komen. Zie vervolgens weer vanaf de derde zin in de eerste alinea…
Daarnaast is een toenemende onzekerheid over de ontwikkeling van de Europese markt en de Euro negatief voor de investeringsbereid van ondernemers en de uitgavebereidheid van consumenten. Wat weer kan leiden tot bezuinigingen bij bedrijven en consumenten met als mogelijk gevolg banenverlies.
Chris Stapper
says:Wat ik nog steeds niet begrijp is dat banken zoveel leverage mogen dekken. Het idee dat geld vrijer is als ze vier of vijf keer zoveel uit mogen lenen als waar ze over beschikken, kan ik begrijpen. Maar we hebben het bij de ECB dus op laten lopen tot 23-24x om het Euro systeem intact te houden?
(een paar weken zero hedge en boombustblog hebben nog niet veel bijgedragen aan mijn begrip)
Marc Drees
says:De ECB heeft van allerlei partijen toxische waardepapieren overgenomen. En Grieks waardepapier is hoog toxisch. Het is vergelijkbaar met de situatie in de VS waar de FED hetzelfde heeft gedaan met de hypotheekderivaten van de TBTF banken.
Hoewel niemand Grieks waardepapier wil afnemen zal de ECB dit waardepapier ongetwijfeld tegen de volledige waarde in de boeken hebben staan. Maar ze zal het nooit voor die waarde kunnen verkopen (mark to myth). Wordt de ECB echter geforceerd tot een afboeking doordat Griekenland daadwerkelijk herstructureerd dan zal door die hoge leverage de ECB ineens het risico van een faillissement onder ogen moeten zien. En dat moet ten koste van alles (laat de belastingbetaler voor deze teringzooi opdraaien) moeten worden voorkomen.
Gewoon door blijven lezen bij zerohedge, op het een gegeven moment gaat het vanzelf beter…