Het is briljant om te zien dat na bijna anderhalf jaar collectieve ontkenning van centrale bankiers en politici in de afgelopen weken het aantal ‘suggesties’ van een ordelijk (wat is dat eigenlijk?) faillissement van Griekenland ineens exponentieel is gegroeid. Waarbij vooral de suggestie (en de daarop volgende razendsnelle ontkenning) van vandaag van de minister van Financien van Griekenland (Evangelos Venizelos) tot een 50% afschrijving van de schulden op de lachspieren werkt. Het zal uiteindelijk een veel groter verlies zijn voor de houders van Grieks ‘waarde’papier. Gelukkig maar dat Nederland volgens Rutte geen verlies kan lijden op onze bijdrage aan dit Griekse drama. Want anders zou onze eigen minister van Financien keihard hebben gelogen toen bij het aangaan van de steun hij beweerde dat we geen enkel risico zouden lopen… Whoehaha.
De grote verliezers zijn verder de nodige grootbanken en de ECB; waarmee de volgende fase van de implosie wordt ingeleid. Want deze banken hebben dat Grieks waardepapier nog voor (bijna) 100% van de oorspronkelijke waarde in de boeken staan. Maar een betere waardering ligt waarschijnlijk een heel stuk dichterbij de 0%. En daarmee zijn banken met veel van dit soort waardepapier en een beperkt eigen kapitaal bij een faillissement van Griekenland meteen naar de kloten. Gaan vervolgens overheden wederom ‘systeem’banken overeind houden met miljardeninjecties? Terwijl er al collectief wordt bezuinigd? Is er een tweede ronde van capitalist gains, socialized losses? Je mag het toch niet hopen. En waarschijnlijk kan het niet eens meer. Want het geld is op.
Griekenland is echter slechts het eerste manke schaapje dat van de dam dondert. Wie volgt? Inderdaad, Euroland is zo dood als een pier. Alleen is dat nog altijd anatema om te zeggen. Dus zegt iedereen dat Euroland gaat overleven. Alleen weet echt niemand hoe. Waardoor het zolang duurt voordat het lijk in haar zelfgegraven graf gaat liggen. In de tussentijd worden natuurlijk ettelijke miljarden verjubeld in kansloze pogingen om de boel te redden. Lang leve egomania!