En dan nu een intermezzo; een presentatie van Sandor Snoeren met als naam de Recruitment Client Value Model. Waarbij het probleem als volgt wordt omschreven:

Most recruitment departments have difficulty translating developments in both the labor market and their internal client market. As a consequence, they are unable to make strategic decisions that could improve business results in the near and long term.

Gelukkig heeft Snoeren een oplossing:

A robust strategic decision framework that accelerates effectiveness of recruitment departments. Central to the decision framework is the Recruitment Client Value Model (RCM), which allows recruitment departments to evaluate strategic and operational decision based on the business impact, quantified in both KPI’s and monetary value.

Waarbij Snoeren een formule heeft om het rendement van recruitment beter te bepalen. Met twee componenten; de kosten om tot een plaatsing te komen, en de meerwaarde van deze plaatsing:

Total cost of relationship = Direct cost (cost per hire) + time investment (effort to hire)

Business impact = Best fit (succes rate) + on-time delivery (fill rate)  + service (quality rate of service)

Daar kan ik als keiharde beta natuurlijk uitstekend mee uit te voeten. Maar de gemiddelde treehuggende recruiter kan hier wat problemen mee hebben. Treurig maar waar…

Waarbij ik op dit moment maar eens een bommetje in deze posting wil gooien: focus op cost per hire met als bedoeling de kosten zo laag mogelijk te houden is dodelijk voor alle functies behalve (tijdelijke) functies met een laag afbreukrisico. Oftewel, focus op het maximeren van de business impact en niet op een zo laag mogelijke cost out; maar da’s natuurlijk een open deurtje. Terug naar de luistermodus.

Bij success rate komt Snoeren met een angstig statistiekje:

• Een average performer is 80% – 140% productiever dan een low performer
• Een high performer is 80% – 140% productiever dan een average performer

De performance is overigens gebaseerd op de jaarlijkse beoordeling van medewerkers

Dus duur van relatie en performance gedurende de duur van de relatie kunnen een zeer grote impact hebben op de business impact van een plaatsing. Je vraagt je bijna af waarom niet voor alle (behalve tijdelijke functies met een laag afbreukrisico) functies er nog alleen nog maar op basis van referral recruiting wordt gewerkt.

Ik heb verder nauwelijks geluisterd maar ben als gevolg van die laatste gedachte in een diepe depressie weggegleden.