De werkloosheid in Euroland is in november op hetzelfde niveau gebleven in vergelijking met vorige maand. Een ongeloofwaardige constatering gezien de stijgende werkloosheid bij grote landen als Frankrijk en Spanje die slechts deels gecompenseerd wordt door de dalende werkloosheid in Duitsland. Waarmee de tweedeling in Europa overigens treffend geillustreerd wordt…

Duitsland is het enige lichtpuntje, maar voor dit land rest slechts de vraag wanneer de werkloosheid weer gaat stijgen. Tenslotte zal ook hier de exportmachine fors gaan haperen met een zich verdiepende Europese recessie. En daarmee zal ook Duitsland haar uitzonderlijke status gaan verliezen.

In onderstaande grafiek zijn de werkloosheidscijfers van Duitsland en Nederland (twee relatief gezonde landen), Belgie en Frankrijk (twee kandidaten voor een bailout) en de PIIGS landen (deze zijn reeds opgegeven) weergegeven; met uitzondering van Griekenland. De werkloosheidscijfers van Griekenland lopen namelijk maanden achter en vrijwel alle cijfers uit dit land zijn volstrekt onbetrouwbaar:

Werkloosheid geselecteerde Eurolanden (januari 2009 – november 2011). Bron: Eurostat.

We zien vooral stijgingen (Spanje, Portugal, Frankrijk, Italie en Nederland), een stabiele (Ierland) en twee dalers (Duitland en Belgie). Waarbij de daling van Belgie volledig fictief lijkt, maar daarover hieronder meer.

Er komt nog altijd geen eind aan de stijging van de werkloosheid in Spanje. Dit ziet er echt bijzonder slecht uit voor de Spaanse beroepsbevolking waarvan nu dus bijna 22% werkloos is. Voor Spaanse jongeren (jonger dan 25 jaar) is de situatie nog veel erger. Meldde Eurostat vorige maand nog dat een ongekende 48,9% van hen in oktober zonder werk zat, deze maand is dat cijfer naar boven bijgesteld tot 49,0%. Maar het cijfer van november is ronduit schokkend: 49,6%! In 1 maand tijd een groei van 0,6%? Het kan bijna niet anders of volgende maand breken we door de grens van 50%… In Spanje is een verloren generatie aan het ontstaan, met een onvermijdelijke tweedeling in de maatschappij en de daaraan gekoppelde sociale onrust. Wat een drama…

Verleden maand maakte ik de opmerking dat het zo opvallend was dat Belgie nog altijd een dalende werkloosheid liet zien. Voor een productieland in een recessie is dat een merkwaardige situatie. En ook deze maand laten de cijfers een daling van de werkloosheid zien. Maar de werkloosheidscijfers die Belgie aan Eurostat aflevert zijn ineens totaal anders; zoals onderstaande grafiek laat zien:

Werkloosheidspercentage per maand in Belgie. Bron: Eurostat

De blauwe kolommen laten de werkloosheidscijfers van Belgie zien zoals Eurostat ze in haar rapport van vorige maand presenteerde. De rode kolommen zijn diezelfde werkloosheidscijfers in het Eurostat rapport van deze maand. Inderdaad; dit zijn volstrekt onvergelijkbare cijfers. Waarmee per direct de betrouwbaarheid van dergelijke cijfers in Belgie ter discussie kunnen worden gesteld. En het land inderdaad nog altijd meer op een Italie van het Noorden lijkt dan een Noord-Europees land. Want dit is dus niets anders dan complete volksverlakkerij.

Helaas is Belgie niet het enige land die met enige regelmaat dit soort enorme bijstellingen laat zien. Waarmee ook direct de betrouwbaarheid van de diverse landelijke statistische instituten ter discussie kan worden gesteld. Maar we moeten helaas roeien met de riemen die we hebben. Ook al lijken deze soms nauwelijks geschikt om te roeien…