Inmail……. Samen sterk

Gisteren vond de eerste open inschrijving van de nieuwe training “Recruitment IT professionals” plaats in het Olympisch Stadion in Amsterdam. De Academie voor Arbeidsmarktcommunicatie heeft deze opleiding in de markt gezet in nauwe samenwerking met ondergetekende. Dat hier behoefte aan is blijkt wel uit een persbericht op Computable. De taal van de Recruiter is nog niet altijd op het gewenste niveau dan dat van de IT-er. Hier nu geen schaamteloze zelfpromotie. De class was gisteren. IT Recruitment groeit in populariteit en een opmerking was dan ook dat het de hoogste tijd is voor een dergelijke cursus. Behoudens de IT terminologie, de IT arbeidsmarkt & vacatureteksten,  ging het vooral over het searchen van IT-ers in Google (Boolean Search) en het bereiken van deze schaarse groep in LinkedIn. Centraal stond hierbij de inmail. Geheel in de unconference sfeer ontstond hier het delen van tip’s & tricks, do’s & dont’s. De inmail. Het unieke sellingpoint van LinkedIn. Wie heeft er niet mee te maken? Dagelijkse kost bijna voor elke Recruiter. Ook hier “zoveel mensen, zoveel meningen”. Typerend als het gaat om Social. Op RecruitmentMatters is het begrip Inmail qua inhoud eigenlijk nog nooit besproken. Hier een poging……..

Een sollicitatie brief die begint met Ik, lees ik amper. Gegarandeerd dat het aantal “Ik’s” in deze motivational letter niet of nauwelijks in verhouding staat met u/jij/jullie. Communicatief dan niet heel sterk.  Diegene die de brief schrijft, kan zich op z’n minst in mij of de organisatie verdiepen om daarna te beginnen met u of jij. Voor mij leest dat veel aantrekkelijker. Nog belangrijker, voor de vacaturehouder ook. Dat geldt bij een inmail ook. Ik start deze altijd met u/jij.

“Beste Jan,

‘Je hebt een prima LinkedIn profiel, daarom ontvang je deze mail.”

Mijns inziens een krachtiger begin dan:

Beste Jan,

“Mijn naam is Rob, ik heb een vacature voor u”

Zomaar een idee. De inmail eindig ik altijd met:

“Hopelijk kunt u dit initiatief waarderen”.

Wat is er mis met een initiatief? Ook al is de match niet goed, ook al is de timing niet goed. In de hedendaagse Rat Race en overdaad aan informatie, een inititatief gericht aan u (want daar begon je de mail mee). Aardig toch?  Ook nederig! Zoals het een Recruiter betaamt. Enerzijds moeten wij ons uiten. Onze branding uitstralen. Voorop lopen in een procedure. Anderzijds gaat het nooit om de Recruiter. Altijd om de vacature en de kandidaat. Bescheidenheid mag dan best. Zeer zeker in een inmail. Hier dus geen geblaas en getoeter. Gewoon, een kort en krachtig initiatief gericht aan u/jij. ’n Heel botte boer dan die dit verkeerd oppakt.

LinkedIn geeft zelf ook paar tips:

  • Zie uw InMail als een begin van een gesprek.
  • Gebruik een warme enthousiaste toon.
  • Wees kort en direct.
  • Kopieer en plak de vacatureomschrijving of URL NIET.
  • Passieve kandidaten reageren niet op berichten met ‘bekijk de baan en laat ons weten of u geïnteresseerd bent.’
  • Het is beter om een dialoog te beginnen met vragen over hun carrière en doel.
  • Geef kandidaten een reden om te antwoorden door hen te vragen om advies, een mening of een referral.

Tijdens de training ontstonden er allemaal interessante & constructieve gedachtes hoe de inmail nog aantrekkelijker te maken en het respons hiermee te vergroten. Wellicht heeft u ook nog goede voorbeelden en/of meningen het optimaliseren van de inmail. Leuk ze hier te plaatsen….. 

 
Geef een reactie

20 Comments
  • Bas Westland
    says:

    @Dirk, Interessant dat mijn eerdere reactie onder jouw latere reactie staat, Marc?

    Altijd fijn om voor kinderlokker uitgemaakt te worden trouwens. Ik zal maar “on topic” blijven. De klassieker is geen standard practice, maar het personaliseren naar de kandidaat is dat wel bij ons. Volgens mij zijn we het dus gewoon eens.
    Overigens ga ik er nooit de facto -om maar eens jouw term te gebruiken- vanuit dat iemand die “career opportunities” aan heeft staan er ook daadwerkelijk voor open staat. Dat voorbehoud stel ik ook altijd in mijn mail.
    Overigens InMail ik alleen kandidaten in de derde lijn, want kandidaten in de tweede lijn benader ik bij voorkeur middels een introductie van een gezamenlijke bekende. Die weet ook vaak wel of iemand past of interesse heeft. Dan speelt dit “probleem” ook helemaal niet.

    • Dirk Goossens
      says:

      Bas, ik zou jou nooit voor kinderlokker uitmaken. Wel geef ik aan dat recruiters dezelfde tactieken gebruiken en dat ze van elkaar kunnen leren.

       bij een bedrijf rondhangen en contact met de kandidaat proberen te krijgen;
      het vertrouwen winnen met een snoepje (informatievoorsprong voorzwengelen);
      als het vertrouwen gewonnen is voorstellen ergens anders naartoe te gaan (McDonalds);
      omdat er geen dwang aan te pas komt zal het niemand opvallen.

      Hou me ten goede, sommige recruiters hebben helemaal geen slechte bedoelingen en hebben gewoon behoefte aan gezelschap.

  • Marc Drees
    says:

    Beste Rob,
    Ik ben al jaren op zoek naar collega’s waarbij ik regelmatig InMails verstuur met als onderwerp: Je bent een ongekende loser als je niet per direct bij mij komt werken. Dat stimuleert toch tot actie, zou je zo denken. Om mij volstrekt onbekende redenen heeft echter nog niemand positief gereageerd.
    Wat doe ik fout?

    • Rob van Elburg
      says:

      Beste Marc,

      In de eerste 10 woorden 2 x het woord ik. Wellicht wilt u veel over uzelf kwijt. Mijn advies: Laat de inmails voor wat ze zijn en begin een blog. 

      • Marc Drees
        says:

        Dank voor dit fantastische advies Rob, ik heb het met terugwerkende kracht opgevolgd en laat de Inmails voor wat ze zijn. Tevens zal ik een wervend blog schrijven met de titel: Je bent een ongekende loser als je niet per direct voor mij komt werken. Ik kan niet wachten op alle toekomstige collega’s die binnen gaan stromen. En nee Jacco, jij mag niet solliciteren.
         

  • Bas Westland
    says:

    @Dirk Scherp als altijd. Ik zou het echter niet zo zwaar opnemen. Uiteraard gebruik ik de auto om zijn aandacht te trekken, maar dat is slechts de onderwerpregel. In de mail zelf zal ik toch echt een koppeling moeten leggen tiussen de inhoud van de baan en zijn interesses, anders heb je aandacht, maar geen conversie.

    Overigens stuur ik alleen inmails aan mensen die zeggen open te staan voor “career opportunities”. Dat zie ik zeker niet als spam, vooral niet als de boodschap is afgetemd op zijn behoeften.

    Ik zie het ook niet als zelfbevlekking, want je trekt de aandacht naar de vacature – als het goed is – en niet naar jezelf.

    • Dirk Goossens
      says:

      Openstaan voor career opportunities staat standaard aan. Er gebruik van maken is ipso facto spammen.

      De zelfbevlekking bestaat eruit dat je je ‘klassieker’ betitelt als ‘standard practice’.

      Overigens begrijp ik de kick die je van zo’n voorbeeld krijgt heel goed. Mijn klassieker in het geautomatiseerd aanleveren van gepersonaliseerde arbeidsmarktcontext, geheel off topic, gaat over een leerkracht in het basisonderwijs die geen vacature voorgeschoteld krijgt, maar de openbare notulen van een basisschool waarin gesproken wordt over een formatieplaats die binnenkort ontstaat.

      Ik laat meestal achterwege dat ze uiteindelijk elders is gaan werken, dus ik zou het op prijs stellen als dat tussen ons blijft.

  • Dirk Goossens
    says:

    Het ruikt hier toch een beetje naar zelfbevlekking. Sterker nog, het artikel gaat over hoe je jezelf beter promoot in je spam, exusez, inmail. Navrant dat volwassen recruiters nog geleerd moet worden dat je een brief niet begint met ‘ik’.

    En Bas, hopelijk ruil je je Alfa Romeo klassieker ooit in voor een voorbeeld waarbij je iemand benadert vanuit zijn uitzonderlijke geschiktheid voor een bepaalde functie in plaats van zijn algemene interesse.

    • Rob van Elburg
      says:

      @Dirk, de mogelijke promotie in dit stuk is het benoemen van een training waar ik bij betrokken ben. Daarom de opmerking ook dat deze class reeds geweest is.

      Iets benoemen (inmail), een eigen voorbeeld geven, en vragen om meer concrete toepassingen wordt tegenwoordig in elke training als wenselijk gezien. Juist daarom de insteek van deze post. Hopelijk komen er meer ideeen. Misschien leuk te vertellen hoe jij voorkomt dat inmail spam wordt?

      • Dirk Goossens
        says:

        De beste stuurlui staan aan wal. Ik heb nog nooit een inmail verstuurd en ik hoop dat ook nooit te doen. Mijn specialisatie ligt in mensen in beweging krijgen zonder ze te spammen, zonder ze botte boer te noemen en zonder de spotlight op mijn nering te plaatsen.

        Toch wil ik, niet gehinderd dus door enige kennis van zaken, opmerken dat communicatie met een (opt in) kandidaat zou moeten bestaan uit het benoemen van je specifieke methode en het doen van beloftes omtrent je integere handelwijze. Onderdeel daarvan is aangeven voor wie je werft en wat je gage is.

        Op die manier til je de kandidaat naar een higher, level playing field. Dat lijkt fatsoenlijker dan de kandidaat als een kinderlokker je informatievoorsprong voorzwengelen.

  • Bas Westland
    says:

    @Jeroen: Dank en eens, er is geen enkel excuus meer om niet te personaliseren. Met het versturen van een standaard boodschap zeg je eigenlijk twee dingen over jezelf:
    1. Ik ben lui
    2. Eigenlijk interesseer jij (de ontvanger) mij geen donder.

  • Jeroen
    says:

    @ Bas: grandioos voorbeeld!

    Als recruiter ben ik ook voor ‘eerst verdiepen’: de middelen en mogelijkheden zijn er immers en je onderscheidt jezelf er (momenteel) nog makkelijker mee dan de gemiddelde consultant die met 1 oog een cv heeft gezien. Het haalt de scherpe randjes van de discussie af en je kunt wat makkelijker en sneller aansturen op de reden waarom je belt. Daarbij kun je jezelf (en je werkgever) beter profileren door echt op de persoon te reageren, niet op een cv.
    Een groter netwerk heb ik op deze manier inmiddels gekregen maar een kandidaat geworven zoals Bas dat beschrijft is me nog (!) niet gelukt. 

  • Bas Westland
    says:

    @Rob: Goed dat je dit aankaart. Het allerbelangrijkste is volgens mij dat je laat zien dat je je hebt verdiept in de kandidaat. En dat je dat al laat zien in de onderwerpregel. Je strijdt immers om de aandacht in de inbox met een hoop andere mail. Mijn klassieker: ik benaderde een kandidaat voor een vacature als Microsoft CRM Consultant met een InMail waar de klant bij zat. Die wilde dat ik direct  de vacature aan hem zou mailen. Maar ik zei nee. Eerst research. We vonden zijn website, zagen allemaal links naar Alfa Romeo websites, een fan dus. Vraag ik mijn klant: “Krijgt een lease-auto?” Klant: “Ja!”. “Hebben jullie vrije autokeuze?” Klant: “Ja”. Toen stuurde ik een InMail met de volgende onderwerpregel: “Word jouw nieuwe auto van de zaak een Alfa?”. Raad eens….hij reageerde binnen een minuut, waar de klant bij zat.