De tweede dag van #TruAmsterdam. Een zweem van alcohol hangt in de zaal. Blijkbaar was het gezellig vannacht. Gordon compenseert zijn brakheid door een veel te lange introductie te houden en zodoende beginnen we een half uur later. Er is een veelbelovend programma, met leuke trackleaders. Keuzes, keuzes, keuzes. Eerste track: Creating the social part in a static careersite, door Marcel Rietveld. Deze track gaat over het toevoegen van social media op werkenbij-sites.

Binnen twee seconden hebben we een deconstructief gesprek. Ook goedemorgen. De tracktitel suggereert dat een careersite daadwerkelijk social media-aspecten moet hebben. Niet dus. Althans niet per definitie.

Even voor de duidelijkheid. Het plaatsen van een “like”-knop bij elke vacature maakt een website natuurlijk niet social. Social betekent interactie. Wellicht zou je de mogelijkheid kunnen bieden aan bezoekers om een reactie achter te laten, of webchat implementeren zoals bij bijvoorbeeld Deloitte (waar overigens bijna nooit iemand online is), maar wil je dat wel?

Liesbet de Rouck geeft aan dat dat sowieso risico’s met zich meebrengt. Als voorbeeld gebruiken we Ambitious People. Ze hebben erg veel negatieve reacties gekregen de afgelopen maanden. De reden waarom het op LinkedIn is ontploft, wordt voornamelijk toegewezen aan hun afwezigheid op de social mediakanalen. Ze hebben zodoende niet kunnen inspelen op de oplopende gemoederen. Met andere woorden, als je het doet, doe het dan goed.

Kay van Emstede wil liever geen negatieve reacties op z’n site hebben. Denk hierbij aan berichten als “Jullie zouden me nog terugbellen en ik heb al drie weken niets meer gehoord”. En daar de pissige variant van. Een bekende angst die veel corporates delen.

Floor Nobels stelt dat negatieve informatie, of het nu op de website geplaatst is, of via social media de wereld is ingestuurd, op zo’n minst informatief kan zijn. Annemarie Stel vult hierbij aan dat het juist gebruikt kan worden om er een positieve ervaring van te maken. Twee meningen waar ik me helemaal bij aansluit.

Social media staat niet per definitie gelijk aan publiekelijk; een argument om wat angst weg te nemen bij de control freaks onder de corporates. Kay geeft als voorbeeld een werkenbij-site waarbij onder elke vacature een FAQ-lijst te vinden is. Bezoekers kunnen zelf vragen stellen, welke door een recruiter beantwoord worden. Is de vraag relevant voor andere bezoekers, dan wordt deze met het antwoord aan de FAQ-lijst toegevoegd. Als dat niet het geval is, dan kan de interactie achter de schermen plaatsvinden. Zo heb je zelf een goede controle over wat er op je site terecht komt en geef je de bezoeker daadwerkelijk relevante informatie.

Of een werkenbij-site social moet zijn, zou afhankelijk zijn van de doelgroep en bijvoorbeeld het type organisatie. Dit lijkt mij niet. Mensen, van welke doelgroep of branche dan ook, kunnen vragen hebben. Deze moeten beantwoord worden.

Dit gastblog is geschreven door Laurens Tienkamp die een dikke, dikke pluim krijgt voor het op het laatste moment inspringen om verslag van #truamsterdam. Super!