Digitaal Werven heeft de wervingssites van een zevental bedrijven genomineerd in het kader van de uitverkiezing van de beste digitale sollicitatie-ervaring. En het leek me zinvol om het online recruitmentproces van deze zeven wervingssites eens aan een verifieerbaar onderzoek te onderwerpen. Naast een bezoekje aan de site en de beschrijving van de ervaring van de kritische werkzoeker wordt er ook gemeten wat de gebruikservaring is op basis van een drietal vragenlijsten van RecruitmentLab.
Na Cap Gemini (teleurstellend), Deloitte (meer dan redelijk), Enexis (nog beter dan Deloitte), Quinity (grauw en redelijk), Tam Tam (ronduit slecht) ga ik deze keer een bezoek brengen aan de Technische Unie. De wervingssite van VUmc komt in de laatste aflevering van deze miniserie aan de beurt.
De homepage
Dit is de homepage van de wervingssite van Technische Unie:
Behoorlijk kleurig, met echte mensen (zo te zien) en nogal ferme zwarte balken. Helaas zonder zoekfunctie maar met een setje Top vacatures in de rechterkolom en de mogelijkheid om alle vacatures te zien.
Maar ik klik op de navigatie optie Vacatures:
Ahh… Technische Unie praat graag en veel over zichzelf. Het gaat goed, we hebben mooie plaatsen in beste werkgever competities gewonnen, bla bla bla. Dat zal goed gelezen worden door bezoekers van deze pagina…
Hoe dan ook, net als Enexis en Tam Tam heeft ook de Technische Unie nauwelijks vacatures. Negen om precies te zijn, als ik de stage en afstudeeropdracht even buiten beschouwing laat. Maar gelukkig heeft het bedrijf de enige vacature waar ik mijn hele leven al naar op zoek ben geweest:
Er klopt natuurlijk niet veel van deze vacature, maar het meest opvallende zijn toch wel de calls-to-action onder de vacaturetekst. Waarbij de primaire call-to-action (inderdaad: Solliciteren) aan de rechterkant is geplaatst en visueel ook nog eens ondergeschikt aan de knop Stuur vacatures door. Gelukkig is Technische Unie beter in techniek…
En als ik dan op die Solliciteren knop klik, kom ik weer eens in een ATS terecht:
Natuurlijk geen privacyverklaring in context, want wie geeft er nou eigenlijk iets om privacy?
En als ik dan mijn standaard LinkedIn profiel heb geplakt en op Volgende klik:
Holy crap! Dat zijn veel verplichte velden… Technische Unie houdt van sollicitantje pesten. Dat is wel duidelijk. En de extractiefunctie weet bijzonder weinig informatie uit mijn LinkedIn profiel te extraheren. Terwijl dat toch bijzonder eenvoudig zou moeten zijn.
En wat ook altijd een genot is om te zien: twee verticale sliders. Way to go! Evenals het verbergen van de call-to-action below the fold. Het gaat best lekker met dat solliciteren bij Technische Unie.
Maar als ik dan op de knop Verstuur (?) heb geklikt, krijg ik dit te zien:
Jawel, voor- en achternaam ingevuld maar geen persoonlijk bedankje. Warm gevoel…
De e-mail
En dit is de e-mail die ik ontvang naar aanleiding van mijn online sollicitatie:
De meest bizarre e-mail die ik ooit heb ontvangen. En dat wil heel wat zeggen; gezien de ondertussen duizenden e-mails die ik naar aanleiding van mijn nimmer eindigende sollicitatiedrift heb ontvangen. En met bizar bedoel ik niet bizar slecht hoewel het natuurlijk ook zeker geen goed e-mail is. Maar het lijkt wel of hier sprake is van 3 verchillende e-mails.
Eerst een reactie op mijn sollicitatie met een overigens uitstekend e-mail onderwerp! Technische Unie is de enige die hier een vette voldoende scoort; zowel het feit van de sollicitatie vermelden als de functie en het bedrijf. Het is zo simpel maar vrijwel elk bedrijf vergeet het.
De ‘eerste’ e-mail loopt van het logo van de Technische Unie tot aan het icoon van Topwerkgevers. Waarin ik word bedankt voor de sollicitatie en er slechts wordt aangegeven dat mijn sollicitatie in behandeling wordt genomen. En er wordt afgesloten met het adres van de Technische unie. Bepaald niet informatief
Maar na het icoon van topwerkgevers lijkt er zich een tweede e-mail te bevinden; dit keer van de afdeling Arbeidscommunicatie & Recruitment. Waar ik ineens allerlei linkjes met achterliggende informatie krijg aangeboden waarbij de armoe van het ATS direct doorschemert. Want in plaatst van een telefoonnummer van de contactpersoon in de e-mail ter vermelden, krijg ik een link naar de vacature. Technisch onvermogen of onnadenkendheid van de recruitmentafdeling? Verder is in deze ‘tweede’ e-mail een afwijkend lettertype te vinden voor de ene zin waarbij ik ineens word verteld dat ik binnen 7 werkdagen een reactie mag verwachten. En dat terwijl in de ‘eerste’ e-mail helemaal geen termijn wordt genoemd.
Zoals gezegd, een bizarre e-mail.
RecruitmentLab
Het online recruitmentproces van de wervingssite van de Technische Unie is ook getoetst op basis van een tweetal vragenlijsten van RecruitmentLab, de vragenlijst voor het zoeken naar vacatures is niet gebruikt in verband met het beperkte aantal vacatures van Tam Tam waardoor een zoekfunctie overbodig is:
- Beoordelen van & solliciteren op een vacature (18 vragen)
- Ontvangen van een automatische response op een online sollicitatie (15 vragen)
En dat levert de volgende gebruikerservaringen op:
Op een totaal van 32 vragen kunnen maximaal +64 en minimaal – 64 punten worden behaald. De Technische Unie komt tot een score van +21. Met totaalscore van 21 punten scoort Technische Unie dus fors hoger dan Quinity en Tam Tam; de andere twee sites zonder zoekfunctie.
Conclusie
De Technische Unie heeft een nietszeggende wervingssite die user experience redelijk scoort maar tegelijkertijd volstrekt mechanisch overkomt. Hier werken mensen omdat het moet, niet omdat ze het willen. Althans, dat is het overheersende gevoel dat achterblijft na mijn bezoek.