Waarom betaalde een Japanse recruitmentorganisatie 1,3 miljard voor Indeed? Omdat Indeed veel internetverkeer krijgt en dat kan gebruikt worden voor het plaatsen van advertenties? Maar gaan ze daarme daadwerkelijk die 1,3 miljard terug verdienen? Nee. Dus waar zit die waarde dan in? Data. Big data.

Als je kandidaten zoekt, is de eerste vraag die je jezelf stelt, naast hoeveel je ermee gaat verdienen: “Waar zitten mijn kandidaten?”.

Iedereen die een keer op Indeed is geweest, heeft een digitale vingerafdruk achtergelaten: IP-adres (oftewel, je locatie) en gebruikte zoektermen en de website die je vervolgens bent gaan bekijken. Deze gegevens zijn geld waard. Veel geld, blijkbaar. Of het daadwerkelijk 1,3 miljard waard is, weet ik niet, maar Geert-Jan is ervan overtuigd dat het wel zo is.

Gaandeweg Geert-Jan zijn verhaal wordt duidelijk dat de inhoud misschien niet helemaal is afgestemd op het publiek. Toen eenmaal bleek dat er van de 25 aanwezigen maar één Google Analytics gebruikt op de wervingssite viel niet mijn mond open van verbazing, nee, van shock. Ik zit hier blijkbaar tussen de digibeten. Geert-Jan doet zijn uiterste best om in Jip-en-Janneke-taal uit te leggen dat een computer (kompjoetur) die aangesloten is op het (grote boze) internet, het IP-adres (de locatie) van de server (een grooooote kompjoetur die andere kompjoeturs met elkaar verbindt) meestuurt.

Omdat ik bijna in slaap val van de avonturen van Jip en Janneke, kijk ik even op Twitter. Merel van Buuren is ook geschokt, te zien aan haar tweet: “Vraag een marketeer waar zijn doelgroep zit en hij weet alles, vraag het aan een recruiter en hij weet niets #truamsterdam.”. Verder lees ik dat het bier al vloeit en dat er om me gevraagd wordt bij de bar. Wie ben ik om dit verzoek te negeren?

Wat zo’n mooi verhaal had kunnen zijn…landde in het luchtledige. Mooi verhaal. Lekker kort. Proost en tot #RIDE!

Dit gastblog is geschreven door Laurens Tienkamp die wederom de honneurs waarneemt  tijdens #truamsterdam. Helemaal fantastisch!