BraveNewTalent wist twee jaar geleden de nodige wenkbrauwen te laten stijgen met ongekend ronkende uitspraken zoals:
By focusing on what gives most value for employers and candidates, which is building talent communities, BraveNewTalent has brought the idea of social recruitment to a whole different level, reinventing its very concept.
Volgens haar oprichter Lucian Tarnowski zou BraveNewTalent zelfs het volgende doen: going to change recruitment forever. En dat zijn toko een Facebook for professionals zou worden. Wat na een verkenning van BraveNewTalent voor mij reden was voor de volgende verzuchting:
BraveNewTalent is vooral een enorme hoeveelheid gebakken lucht komend van haar oprichter Lucian Tarnowski.
En blijkbaar is Tarnowsk ondertussen tot hetzelfde inzicht gekomen:
We realised we were trying to build communities around recruitment content. But trying to build user engagement around transactional content like that doesn’t work. Job seekers just wanted jobs, and recruiters just wanted to fill positions.
No shit, Sherlock!
Dus wat nu? Het volgende:
So six months ago BraveNewTalent pivoted towards being 100 percent enterprise focused, and went from ‘social recruiting’ to ‘social learning’.
Ahhh… Pivoting… Dat is een eufemisme voor opnieuw beginnen. Zoals BranchOut bijvoorbeeld… In ieder geval is er dit keer niet de toevoeging dat deze variant de wereld van learning voor altijd gaat veranderen. Dus Tarnowski heeft in ieder geval iets geleerd. Maar is BraveNewTalent daarmjee nu wel relevant geworden? En wat is social learning in hemelsnaam? Nou, dit:
the new model means companies on the platform can still recruit from an audience of users, but the whole thing is not nearly so ‘job centric’. Instead, says Tarnowski, it is now ‘learning centric’ around the content that is produced – not just by the companies, but by the users themselves.
Het klinkt weer net zo vaag als zijn vorige brainfart maar er kan nog altijd iets van waarde inzitten. Dus misschien is het tijd om eens te kijken wat het geheel vernieuwde en nu witter wassende BraveNewTalent nu eigenlijk is.
De homepage
Dit is de hompeage van BraveNewTalent:
Zijn alleen hipsters welkom?
Ik vraag mij af wat de trigger is voor een toevallige passant om zich hier aan te melden. Professional knowledge community? Connect. Contribute. Collaborate.? WIIFM is voor mij bepaald niet beantwoord met deze homepage. En dat is toch wel nodig om mij op die Sign up knop te laten klikken, als ik tenminste niet zo verdomde nieuwsgierig was.
En hier staat wat BrandNewTalent is:
A place to exchange ideas, develop mentorships, connect with peers and enhance your professional skills.
Oke… Dat is me nogal wat… Waarmee het meteen bijzonder vaag wordt wat BraveNewTalent nou precies voor mij doet.
Ik kies ervoor om me met mijn Facebook profiel aan te melden:
Hier geeft BraveNewTalent ineens een heel ander beeld van zichzelf:
We make it easier than ever for you to connect with employers, giving you tools to expand your professional network using your Facebook connections. See where your friends and friends-of-friends work and get connected to your next job.
Ineens positioneert BraveNewTalent zich als een LinkedIn kloontje op Facebook. Waar is die social learning gebleven? En weet BraveNewTalent wat er met al die LinkedIn kloontjes tot op heden is gebeurd?
Maar als ik op de knop Naar app gaan klik, krijg ik dit te zien:
Cool…
Hetzelfde overkomt me als ik de mogelijkheid via LinkedIn probeer. En als ik mij probeer aan te melden via een e-mail adres en wachtwoord krijg ik ook een 404-pagina te zien. Met andere woorden, ik heb geen enkele manier gevonden om de binnenkant van BraveNewTalent te bewonderen. En misschien is dat maar beter ook.
Rust zacht BraveNewTalent… Je hebt lang genoeg geen enkel bestaansrecht gehad. Jouw zinloze strijd is eindelijk voorbij.
Alexander Crépin
says:Het is al ongeveer 2 jaar geleden dat ik in Amsterdam uitgebreid heb gesproken met Lucian. De ontwikkeling die Marc beschrijft was daarbij het lange termijn perspectief dat Lucian mij schetste. Talent in communities verbinden is leuk, maar er moet een win win zijn en op lange termijn gaat die verder dan alleen op de hoogte zijn en blijven van nieuwe vacatures.
Wat talent bindt en verbindt is vooral de mogelijkheid om zich te ontwikkelen. In zijn lange termijn visie was/zijn banen een eerste insteek om klanten te trekken (verdien-model), maar het bieden van ontwikkelingsmogelijkheden is een voorwaarde om communities op lange termijn een win-win concept te laten zijn.
Dat e.e.a. wellicht in een ander tempo is gegaan en via een andere route, is niet verwonderlijk. Dat sluit aan op de steeds kortere life time cycle van producten en diensten.
Met dit in het achterhoofd is de door Marc beschreven ontwikkeling wellicht een uiting van het ondernemerschap van Lucian. De tijd zal het leren. De ontwikkeling spreekt mij in ieder geval aan. Ik zie veel toegevoegde waarde voor talent communities als talent pijplijnen. Het zoeken is daarbij naar een duurzame win-win. Lucian biedt daarbij een interessant perspectief.
Marc Drees
says:De gemiddelde talent community/pool is een stinkende beerput vol spinnenwebben. Een brainfart van corporates. Inclusief gereutel als ” een duurzame win-win”. Hoe krijg je zoiets überhaupt uit je bek?
Dirk Goossens
says:Alexander, welk perspectief vind je interessant? Dat talent zich kan ontwikkelen? Ik volg het niet.
Wel ken ik voorbeelden van succesvolle communities. Een grote gloeilampenfabriek uit het zuiden des lands heeft positieve ervaringen met expertcommunities. Zij stellen faciliteiten ter beschikking waar eigen en externe experts met elkaar kunnen praten over hun vakgebied. Gevolg is dat eigen experts externe experts leren kennen, hun kennis kunnen gebruiken en hen kunnen aandragen voor interne functies. Inhoudelijk blijft het bedrijf afzijdig, er wordt ‘slechts’ een poel ter beschikking gesteld, waar anderen vrijwillig komen drinken.
Kern van de zaak is dat je als bedrijf eerst je eigen expertise inbrengt (met koffie en koekjes) en daarna merkt dat externe expertise dichterbij is dan daarvoor. Een algemene expertisepoel is daarentegen contradictoir in terminis.
Alexander Crépin
says:Beste Dirk,
Leuk dat je reageert.
de mogelijkheid tot ontwikkeling vind ik inderdaad een interessante ontwikkeling.
In mijn visie is de tijd van life time employment voorbij. Ik denk dat er een toekomst is voor life time talent relaties. De vraag is hou kun je een life time talent relatie waarde geven voor het individueel talent?
Ik denk dat de stap die Lucian heeft gezet daarbij een optie kan zijn. De tijd zal leren of de wens de vader van de gedachte is of dat dit inderdaad een manier is om talent over een langere periode te boeien en te binden.
Ik hoop dat dit mijn reactie verduidelijkt.
Groeten,
Alexander
Alexander Crépin
says:Marc,
dank voor je reactie.
Ik wil best in discussie gaan.
Maar ik ben niet gediend van je niveau van discussiëren. Ik pas.
Succes met je blog, maar ik zal er niet meer aan bijdragen.
Groeten,
Alexander
Marc Drees
says:Een verstandige keuze
Dirk Goossens
says:trying to build user engagement around transactional content is natuurlijk wel een goed idee, mits je in staat bent tot het heruitvinden van het very concept ervan, id est uitgaan van oudhollandsche asymmetrische transactionele communiteit.
Marc Drees
says:Het is altijd fijn als iemand reageert. Maar dan is het ook fijn als je zo’n reactie kan begrijpen. En dat is niet (altijd) het geval bij reacties van jouw hand. Misschien is het goed om af te dalen uit het IQ +200 domein en ons gewone stervelingen bij te lichten door iets eenvoudiger reacties? Waarbij vooral de ‘oudhollandsche asymmetrische transactionele communiteit’ mijn interesse wel gewekt heeft. Maar wat is het in hemelsnaam?
Dirk Goossens
says:Mijn reactie was uitsluitend bestemd voor Lucian.
Het gaat erom dat je een omgeving verkrijgt met mensen die baat hebben bij de transactie, mensen die daarna weer huns weegs gaan. Dit in tegenstelling tot bijvoorbeeld Linkedin, een omgeving die meer gericht is op het verzamelen van eeuwigdurende contacten.
Dirk Goossens
says:Misschien heb je gelijk en moet ik gewoon niet reageren op momenten dat ik door drie kleuters wordt ingemaakt op de Wii.