Ik kan het me nog als de dag van gisteren herinneren dat LinkedIn voor het astronomische bedrag van $120 miljoen Bright overnam. Voor wie zich Bright niet voor de geest kan halen, geen zorgen. Bright lanceerde medio 2012 als een (gemankeerde) match-engine en was dat medio 2013 nog steeds. Maar dat weerhield LinkedIn er niet van om serieus in de buidel te tasten. Sindsdien heb ik niets meer van Bright gehoord. Tot een paar dagen geleden, toen Bright’s mede-oprichter Eduardo Vivas in the Telegraaf opdook. Met een verhaal dat deed denken aan de natte droom van Jeff Weiner (CEO LinkedIn) om van LinkedIn  ‘s werelds eerste economic graph te maken. Wat dat dan ook moge betekenen.

Vivas droomt ervan straks elke werknemer waar ook ter wereld in zijn database te hebben en zo regeringen te kunnen informeren over talentmanagement en werkloosheidsbestrijding. Aan ambitie dus geen gebrek, mogelijk wel enig gebrek aan onderscheidingsvermogen? Maar daar gaat het niet om, want hij zegt ook iets over de toekomst van Bright:

Samen met zijn team wil hij middels slimme data-analyse het personeelsmanagers en recruiters steeds gemakkelijker maken om de juiste kandidaat te vinden

Komt die slimme data-analyse uit de boedel van Bright? Het zou me niets verbazen.

Maar hoe wil hij het personeelsmanagers en recruiters steeds makkelijker maken? Nou, zo:

[…] wij zien dat persoonlijke boodschappen uitstekend werken. Daarom willen wij de mogelijkheid om zogenaamde “warme introducties” te doen, uitbreiden. In de nabije toekomst kunnen bedrijven via LinkedIn hun personeel vragen of zij bijvoorbeeld een goede tekstschrijver, financieel specialist of technicus kennen voor een bepaalde vacature.

Als zij vervolgens een potentiële kandidaat benaderen, kunnen zij in de mail bijvoorbeeld meteen refereren aan het feit dat ‘Henk van de afdeling sales’ heeft gezegd dat hij of zij geknipt is voor de job om die of die reden. Het wekt immers meteen wederzijds vertrouwen als zowel de werkgever als mogelijk nieuwe werknemer weten dat hij van harte wordt aanbevolen wordt door een collega.

Dat klinkt alsof LinkedIn toch weer een online referral service aan haar portfolio wil gaan toevoegen. En dat zou zonder meer opvallend zijn omdat LinkedIn medio 2012 juist haar Referral Engine had opgedoekt. Een actie die toentertijd overigens keurig leek te passen in de enorme rij van online referral initiatieven die in de afgelopen jaren het daglicht hebben gezien en vervolgens ook weer (grotendeels) zijn gestorven: Talentry, Whizper,Jobylon, CareerSonar,Whistetalk, JobAmbassadors, GooodJob,WorkWith.Me,SocialCareer, SocialCruiter, Surge,PopHire,TopProspect, Bonu$box, Kenjijiemand, Spotajob,Friendhunter, Recruitr,Jobadvisor, Usersix, Gooozup,techTribe,Zubka, Nexi, Zao, Zalp, Referagig, Jobhuk, Employyd en MyJobCompany.

Zeg ik daarmee dat een online referral service van LinkedIn geen kans van slagen heeft? Nee, dat zeg ik niet. Want bovengenoemde online referral sites missen (misten) zonder uitzondering traffic, een probleem dat LinkedIn niet heeft. Daarnaast is LinkedIn toch al de site waar recruiters nogal wat tijd doorbrengen, dus waarom niet ook even je collega lastig vallen met een moeilijk vervulbare vacature.

Hoewel Vivias het niet zo verwoord, lijkt het er op dat LinkedIn bedrijven de mogelijkheid gaat bieden om via de medewerkers van die bedrijven vacatures te verspreiden naar mensen in de eigen netwerken. Dit maakt in één klap alle online referral sites overbodig, voor zover daar nog enig leven in zit. Maar als LinkedIn het goed aanpakt kan het ook de online corporate referral services overbodig maken, die tot op heden het rijk min of meer voor zichzelf hadden.

Ik ben benieuwd of, en zo ja wanneer, LinkedIn daadwerkelijk met een online referral service voor bedrijven gaat komen. En natuurlijk ook of de technologie van Bright hier dan voor ingezet gaat worden. Want voor $120 miljoen mag je toch wel iets meer verwachten dan van Rapportive, waar LinkedIn een schamele $10 miljoen voor betaalde.