Vertrouwen in de toekomst: dat is de boodschap van het regeerakkoord. Vanaf pagina 22 weten we wat dat voor de arbeidsmarkt gaat betekenen. Langzaam verschijnt ook op internet wat de experts van de plannen voor de arbeidsmarkt vinden. Vragen als ”Is het goed?” of liever ”goed voor de ZZP’ers, werkgevers, werknemers, uitzendkrachten en uitzendbranche?” of welke belangen dan ook, passeren onze beeldschermen de laatste dagen. In de week dat dit vertrouwen in de toekomst het nieuws over de economie in zijn greep had was er ook SLIM! Het Flexevent 2017 (zoals de organisatoren het noemen).
SLIM!, georganiseerd door Artra en DIRECT Payrolling, is bedoeld om de deelnemers kennis bij te brengen. En deze keer voornamelijk kennis over de kandidaatszijde van het uitzendwerk. Het uitzendbureau als recruiter. Sandor Lokenberg ging in op de sourcing-technieken met behulp van het internet en Peter Reddering ging in op de algemene patronen die we op dit moment op internet zien. Wat er ook aan kennis werd opgedaan en hoe men ook wel of geen vertrouwen in de toekomst heeft, over één punt was men het eens: het is weer lastig om snel de juiste kandidaat te vinden.
Als Sandor door allen technieken heen probeert duidelijk te maken dat kandidaten mensen zijn en dat mensen verzamelen, benaderen en overtuigen mensenwerk is, noemen de uitzendboeren de druk vanuit de markt. Klanten willen snel kandidaten. Als Peter, met als voorbeeld CrystalKnows, probeert duidelijk te maken wat AI is en hoe Bigdata wordt gebruikt, klagen de uitzenders dat ze uiteindelijk toch zelf de kandidaten moeten bellen.
Of de druk die de uitzenders nu voelen ook de werkelijke druk van de arbeidsmarkt is, wordt duidelijker als Marc weer met de cijfertjes komt, maar een feit is dat de uitzenders de druk ervaren dat het lastig is om kandidaten te krijgen. Krapte op de arbeidsmarkt wordt er ervaren (terecht of onterecht). Recentelijk sprak ik ook binnen de gemeente Almere verschillende organisaties en bedrijven die zich allemaal druk maakten over het gebrek aan arbeidskrachten. Het is waar dat deze organisaties en bedrijven zich uit een reflex als eerst richten op de uitzendbureaus en hun problemen daar leggen.
In het regeerakkoord staat “De realiteit is dat de arbeidsmarkt knelt voor werkgevers én werknemers. Veel verantwoordelijkheden voor de arbeidsrelatie zijn te eenzijdig bij werkgevers belegd”. Daarbij opgeteld wordt er ook krapte op de arbeidsmarkt ervaren, in ieder geval door de uitzenders. De vraag voor mij is meer of de verantwoordelijkheid genomen wordt, waar hij ook wordt belegd. Als kandidaten zich een crisis lang als vee voelen behandeld door recruiters en uitzendbureaus, is het niet raar dat ze dezelfde bureaus blijven zien als veehandelaren wanneer ze als mens worden benaderd. Daar brengt geen sourcing-techniek of regeerakkoord zo snel verandering in. Al heb ik vertrouwen in de toekomst”toch”.