Wat is er aan de hand?

In de onregelmatig verschijnende serie ‘recruitment prevention‘ vandaag UWV. UWV helpt werkzoekers van de regen in de drup met tips waarvan bekend is dat ze de kans op werk verkleinen.

UWV raadt werkzoekers aan vacatures te zoeken door #vacature in te tikken in Twitter.

Deze tip was tien jaar geleden al slecht. Het kostte werkzoekers tijd en moeite. Tijd die ten koste ging van zinvolle oriëntatie op de arbeidsmarkt. Moeite die leidde tot teleurstelling en afhaken. Tegenwoordig lopen werkzoekers zelfs het risico dat deze tip ze geld kost.

Hoe zit het precies?

A-vacatures

De meeste bedrijven zetten hun vacatures op hun website. Deze vacatures zijn vaak volledig en betrouwbaar. Laten we ze A-vacatures noemen.

B-vacatures

Niet alle werkzoekers kijken altijd op alle bedrijvensites als ze vacatures zoeken. Daarom plaatsen bedrijven hun vacatures ook op vacaturesites. Deze vacatures zijn vaak iets minder volledig. Ze moeten immers passen in het keurslijf van de vacaturesite.

Bovendien zijn deze vacatures vaak omgeven door duplicaten. Intermediairs halen de contactinformatie uit de vacatures en proberen door frontrunning een graantje mee te pikken. Deze intermediairs verzorgen een groot deel van de inkomsten van deze vacaturesites.

Maar omdat het plaatsen van vacatures op vacaturesites meestal geld kost is er gelukkig nog een stimulans om verlopen vacatures te vervangen voor actuele. Laten we de vacatures op vacaturesites daarom B-vacatures noemen.

C-vacatures

Nu zijn er veel vacaturesites. Heel veel. En niet alle werkzoekers kijken altijd op alle vacaturesites als ze werk zoeken. Daarom verzamelen verticale zoekmachines vacatures op het internet. Deze zetten ze in een lange lijst.

Deze vacatures zijn nóg minder volledig en nóg vaker betreft het dubbelingen. De stimulans om verlopen vacatures te verwijderen is voor verticals bovendien deels negatief.

Het kost verticals veel moeite om na te gaan of een vacature nog open staat. Laten we de vacatures op verticals daarom C-vacatures noemen. Er zijn er meer van, ze staan vaak niet meer open en ze zijn slecht doorzoekbaar.

K-vacatures

Veel bedrijven, tenslotte, publiceren hun vacatures op Twitter. Maar geen enkel bedrijf dat ik ken plaatst zijn vacatures daar enkel en alleen. Het percentage unieke vacatures op Twitter is infinitesimaal.

De vacaturezoekmogelijkheden op Twitter zijn zeer beperkt. Er zijn geen categorieën voorhanden, enkel trefwoorden.

Als je al een vacature vindt dan wijst deze vrijwel altijd door naar een vertical, een vacaturesite of een bedrijvensite.

In sommige gevallen moet een werkzoeker zelfs betalen voor indirecte toegang tot de vacature, waar directe toegang gratis is…

Twitter vacatures zijn dus:

• kwalitatief slecht;
• vaak onbetrouwbaar;
• altijd dubbel.

Zoeken naar vacatures op Twitter is een slecht advies. Zogenaamde experts die het toch aanraden moeten gekielhaald worden totdat ze daarmee stoppen.

Let wel: als je een interessante vacature tegenkomt op Twitter dan kan dat leiden tot een geweldige nieuwe baan. Go for it. In dat geval. Maar actief zoeken op Twitter naar een vacature is de beste garantie om te blijven zitten waar je zit.

Vergelijk het met een casino. Je kunt naar binnen lopen met honderd euro en naar buiten lopen met een ton. Maar als je jezelf wilt verzekeren van een goed inkomen, blijf er dan weg en besteed je tijd aan kansrijkere manieren om aan geld te komen.

Wat nemen we ervan mee?

Werk zoeken via Twitter is een slecht idee. Werkzoekers adviseren werk te zoeken via Twitter door #vacature in te typen is moreel verwerpelijk en adviseurs die het toch doen verdienen het daarop aangesproken te worden. Dus dat is wat we voorlopig maar even gaan doen.

https://www.werkbladmagazine.nl/artikel/werk-vinden-via-twitter

UWV, stop met dit advies. Neem de tijd en de kansen op de arbeidsmarkt van werkzoekers serieus. Het levert karma punten op.

En RecruitmentMatters kan zich dan richten op NationaleVacaturebank, GlassDoor, Monsterboard en andere kwakzalvers (onder wie gecertificeerde loopbaancoaches!) die werkzoekers met een kluitje het riet in sturen.

Nabrander:

Ter illustratie een wrang voorbeeld van de stuitende disprofessionaliteit van twitterzoekadvies: