Vroeger, toen alles overzichtelijk was, waren er twee definities van werkloosheid. Er was de definitie van de ILO en de nationale definitie (volgens het CBS). Dit veranderde in 2015:

Het huidige gebruik van twee definities van werkloosheid leidt momenteel tot veel onnodige verwarring in het politieke debat en in de publiciteit. Die verwarring zorgt voor miscommunicatie en ergernis bij burgers, politici en beleidsmakers.

En we stapten over op de ILO-definitie waarbij de werkloosheid met ongeveer 1% naar beneden ging. Wat politiek gezien bijzonder gunstig was, want plotseling was de werkloosheid niet langer schurkend tegen de 10% maar zat het ineens tussen de 8% en 9%. Dit moet natuurlijk naar het land der fabelen worden verwezen, een Nederlandse overheid doet zoiets niet! Hoewel ze wel ergere dingen doet/nalaat, zoals uit de Toeslagenaffaire en de Groningse gas soap is gebleken

En nu, luttele jaren later, komt het CBS met de volgende mededeling:

Vanaf vandaag publiceert het CBS cijfers over de beroepsbevolking op basis van een nieuwe meetmethode. Met de nieuwe methode worden zowel werklozen als werkenden beter in beeld gebracht. Dat heeft geleid tot een toename in beide groepen.

Alweer de volgende verandering, in een tijdsbestek van 7 jaar… En nu zitten we op een absoluut minimum als het om de werkloosheid gaat. Dus een stijging van ongeveer 1% (inderdaad, daar gaat het om. Waarbij we in ieder geval op basis van de cijfers terug lijken te keren naar de nationale definitie) is niet erg; een werkloosheid van minder dan 4% is nog steeds extreem laag.

Met een zilverpapieren hoedje op lijkt Nederland op twee momenten haar berekeningsmethodiek aan te passen aan de economische omstandigheden:

1. Zijn de werkloosheidscijfer hoog en dreigen ze psychologisch onwenselijke grens van 10% aan te tikken; dan we gaan over op de ILO-methode van berekening
2. Zijn de werkloosheidscijfers zeer laag? Laten we dan de nationale definitie weer van stal halen want van een stijging van de werkloosheid ligt op dit moment niemand wakker.

Overigens is het niet zo (voor zover ik uit de publicaties begrijp) dat de nationale definitie weer is ingevoerd. Wat jammer is want de ILO-definitie betrekt mensen bij de beroepsbevolking vanaf 1 uur per week. Ik ben benieuwd hoe zo iemand in zijn/haar/x levensonderhoud kan voorzien. En hoe onderdak is geregeld. Ik zie het niet voor me. De oude nationale definitie had tenminste een grens van 12 uur, waardoor je je tenminste kan voorstellen dat iemand voldoende geld heeft om te overleven. Hoewel ik het onderwerp van onderdak maar even negeer.

Waar voor werkgelegenheidscijfers uitgegaan mag worden van stabiele rekenmethodes maakt CBS er een soepzooitje van. En het is ook nog eens een politiek gewenst soepzooitje.