De wereld van vacaturesites en vacature-aggregatoren hikt al jaren aan tegen de verandering van betalingsmodellen waarbij de sites mede-verantwoordelijk worden gemaakt voor het resultaat. Al in 2009 was er een initiatief van Yahoo! Hotjobs met de introductie van een pay-per-candidate model. In eerste instantie waren dit soort bedrijven zeer afhoudend, maar marktomstandigheden en gelijksoortige ontwikkelingen binnen andere sectoren maakt het onmogelijk om zich hieraan blijvend te onttrekken.
Ondertussen is er een andere situatie ontstaan, eentje waarbij bovengenoemde sites hun maatschappelijke verantwoordelijkheid fingeren. Getuige deze uitspraak van Chris Hyams (CEO Indeed):
“Our vision is to make the hiring experience as easy as pushing a button which is why we’re on a journey of evolving into a comprehensive matching and hiring marketplace. As a company whose mission is to help people get jobs, we want to get paid when we deliver qualified candidates, which means opening up new payment options that fit the needs and preferences of employers”
Als een statement zo bol staat van marketing hyperbool dan weet je zeker dat er totaal andere, onderliggende motivaties zijn voor Indeed en dat die motivaties niets van doen hebben met het helpen van werkzoekers of het bieden van passende prijsmodellen voor werkgevers. Maar dat terzijde.
Er is zelfs een aparte website van Indeed waarin de zegeningen van nieuwe prijsmodellen worden verkondigd:
Op dit moment bestaan er, voor zover ik weet, de volgende prijsmodellen:
- Pay per Post (PPP)
- Pay per Click (PPC)
- Pay per Applicant (PPA)
- Pay per Started Application (PPSA)
PPP is de oudste variant en stamt uit de tijd dat vacaturesites niets meer waren dan digitale advertentiezuilen. Als adverteerder betaalde je voor een ruimte op een zuil om daar voor een bepaalde tijd een advertentie te kunnen plaatsen. Simpel toch? Nou ja, misschien niet echt, en dus kwam daar
PPC voor in de plaats. Met PPC kostte een advertentie waar nooit naar werd gekeken tenminste minder dan een advertentie waar iedereen zich aan hert vergapen was. En dus was er ook iets nodig om een plafond te zetten op het aantal clicks waarvoor je moest betalen. Maar PPC zei nog niets over intent, en dus is
PPA bedacht met in haar kielzog PPSA. Als een bezoeker op een vacature solliciteert dan lijkt er sprake van een geinteresseerde kandidaat (maar nog geen gekwalificeerde kandidaat, zoals Indeed hierboven wel suggereert). Overigens zit er een vervelende ongelijkheid tussen PPSA en PPA, want bij laatstgenoemde variant heb je de zekerheid van een sollicitant waarmee je in contact kan treden, en dat hoeft niet het geval te zijn bij PPSA. Daar wordt de bezoeker op enig moment overgeheveld van de vacature (aggregator) site naar de site van de vacaturehouder, maar dat proces is bepaald niet eenvoudig te navigeren voor een bezoeker en kan daarmee leiden tot ‘snijverlies’ voor de vacaturehouder. De vacature (aggregator) site probeert in het algemeen de werkzoeker vast te houden en op zijn minst contactgegevens af te troggelen of een account (plus) profiel te laten maken voordat de persoon wordt overgedragen naar de site van de vacaturehouder. Zeer onfatsoenlijk (en ongetwijfeld ook laakbaar) maar geen enkele vacaturehouder lijkt geinteresseerd genoeg in het verlies in instroom van potentiële kandidaten. Er zijn er tenslotte genoeg…
Indeed, met in haar kielzog een overgrote meerderheid van vacaturesites en vacature-aggregatoren zouden er goed aan doen om zich te beperken tot hun primaire rol: het bieden van een platform voor vacatures en het ervoor zorgen dat die vacatures aanzienlijk beter worden bekeken dan op de sites van de vacaturehouders het geval is. Zowel het bekijken van vacatures als het doorgeleiden van geinteresseerde werkzoekers dient drempeloos, soepel en aangenaam te zijn zonder enige distractie (account aanmaken, vergelijkbare vacatures, ‘top’banen, en andere ongein). En probeer niet quasi-interessant te orakelen over het leveren van gekwalificeerde kandidaten, want je hebt geen idee. Maar het goede nieuws is: je hoeft ook geen idee te hebben. Doe gewoon waar je wel goed in bent, en probeer daar nog veel beter in te worden. Er is alle ruimte voor verbetering.