Bijna drie jaar geleden schreef ik een fatsoenlijk artikel over het verschil tussen matchen en zoeken, dat met hype rond AI en matchen opnieuw relevant is geworden. De slotopmerking die ik toon maakte, onderschrijf ik nog altijd:

Leverancier van match-engines moeten gaan (h)erkennen dat hun toepassing geen zoekmachine is. En vervolgens moeten zij de niche die match-engines wel kunnen vullen gaan leren begrijpen, evenals de user journeys die daarbij horen. En er dan een echte en waardevolle applicatie omheen bouwen. En vooral op marketing gebied verre blijven van zaken als perfect match, droombaan, AI en al die andere flauwekul waar hun websites vol mee staan.

En nog één goedbedoeld advies: ga voorlopig (lees: deze eeuw) niet met skills aan de slag.

Drie jaar geleden bestonden er nog geen LLM’s en was er nog geen AI hyperhype aan de gang. Ondertussen is het een krankzinnige wereld geworden waar het vrijwel ondoenlijk lijkt om stil te staan en na te denken. Want misschien mis je dan net de boot… (spoiler alert: dat is zeker niet het geval).

Voor de haastige lezer geef ik de essentie van bovengenoemd artikel weer:

Dus, zijn match-engines nutteloze stukjes technologie? Absoluut niet! Maar match-engines worden verkeerd gepositioneerd; als zoekmachines op steroïden. En dat zijn ze niet. En de interface voor een match-resultaat ziet er hetzelfde uit als een interface voor een zoekresultaat. Terwijl de twee toch grondig verschillen. En daarmee worden de gebruikers het bos ingestuurd.

Maar matching kan een plek verwerven als aanvulling op het zoeken. Omdat de zoekfunctie er niet in slaagt de gebruiker mogelijke alternatieven te bieden. Dat is geen probleem als er genoeg banen zijn die aan jouw eisen voldoen. Maar wat als die er niet zijn? Hoe verder te gaan? Beperk uw aantal vereisten geleidelijk? Of misschien ook alternatieve paden verkennen dankzij matching?

Matchen kan een gebruiker potentiële hiaten in haar/zijn/x profiel/vacature laten zien, wat zou kunnen leiden tot een beter begrip van de feitelijke vereisten voor een baan. Of buitensporige verwachtingen tonen, in termen van salaris of andere vereisten. En dat is waardevolle informatie wanneer de werkzoekende voor een beperkte keuze staat, of helemaal geen baan geboden krijgt. Matchen als aanvulling op zoeken, daar liggen mogelijkheden voor matching technologie.

Om erkend te worden als een waardevolle uitbreiding van zoeken, moet matching de resultaten ook op een andere manier presenteren aan de gebruiker. De ‘traditionele’ methode om matchresultaten weer te geven als zoekresultaten is gewoon verkeerd. Waar zoekresultaten voor zichzelf spreken, hebben de resultaten van de match uitleg nodig. Er moet ruimte zijn om de verschillen te benadrukken, naar alternatieven te wijzen, maatregelen voor te stellen om hiaten op te lossen en andere hints om de gebruiker te helpen het resultaat te begrijpen en daar zinvolle actie op te ondernemen.

En om het nog wat eenvoudiger te maken; hierbij een geinig kwadrantje om te laten zien wanneer search en match vooral van toepassing zijn, op basis van de stand van de economie en de beroepsbevolking:

Kwadrant met voorkeur voor zoeken of matchen, afhankelijk van de stand van de economie en omvang van de beroepsbevolking

Duidelijk? Vrolijke kleurtjes, toch? En ze slaan ook nog ergens op…

Dan ook nog even het volgende: Leveranciers van match-engines binnen het recruitment domein kunnen op een uiterst onzekere toekomst rekenen. Of, minder politiek gezegd, er is een zeer grote kans dat de Deathpool lonkt. Dit is een lijst van (zelfverklaarde) match-engines die mij bekend zijn:

• ELISE (Nederlands bedrijf (WCC), leeft)
• Trovix (gekocht door Monster en omgebouwd tot 6Sense (dood en begraven door Randstad?)).
• Jobfox (dood en begraven)
• Itzbig (dood en begraven)
• Opprtunity (dood en begraven)
• MyRecruiter  (dood en begraven)
• Krow (dood en begraven)
• Bright (overgenomen door LinkedIn voor $120 miljoen… en waarschijnlijk dood en begraven)
• MyJobMatcher dood en begraven)
• Resunate (dood en begraven)
• Choizzes  (dood en begraven)
• Jobandtalent (na meerdere pivots van Linkedin kloontje op Facebook naar match-engine naar online uitzendbureau)
• 8vance en hier (Nederlands bedrijf, leeft)
• Upscored (dood en begraven)
• Actonomy (Belgisch bedrijf, leeft)

En dat ondanks de vaak gigantische toekomstclaims van bovengenoemde partijen, waarbij het nooit ging om minder dan het revolutionaliseren of opnieuw uitvinden van recruitment.

Slotopmerking
Toen ik nog een jonge medewerker van Adecco was zei onze CEO vol trots wat hij als de essentie van uitzenden zag:

Staffing is the business of hammering round pegs into square holes

En in mijn ogen krankzinnige uitspraak omdat hij hiermee aangaf dat wij onze klanten uitzendkrachten voorschotelden die niet pasten op hun behoefte. Pijnlijk voor de uitzendkracht, en pijnijk voor de klant, en uiteindelijk niet bevordelijk voor Adecco. Dat laaste bleek niet correct, en daarom was hij de CEO.

Als laatste een sneak view van de technologie die onder de motorkap van een match-engine schuil gaat: