Het Amerikaanse Bureau of Labor Statistics (BLS) kwam vandaag met de werkloosheidscijfers over december. En ziedaar, de officiele werkloosheid is spectaculair gedaald van 9,8% in november naar 9,4% in de afgelopen maand. Reden om elkaar collectief op de schouders te kloppen? Nee, integendeel. Want het officiele werkloosheidscijfer is op geen enkele manier meer een afspiegeling van de situatie op de arbeidsmarkt.

Een situatie die voor een steeds groter deel van de Amerikanen zo uitzichtloos aan het worden is dat werkzoekenden eenvoudigweg opgeven met zoeken. Deze discouraged workers worden al helemaal niet geteld door de overheid. En mensen die weliswaar part-time werken maar op zoek zijn naar een full-time banen tellen evenmin mee als (gedeeltelijk) werkloos. En dat levert een enorme vertekening op.

Arbeidsparticipatie: een schokkend beeld
De arbeidsparticipatie in de VS is sinds het uitbreken van de crisis dramatisch gedaald. Schommelde de participatie sinds 2004 zo rond de 66%; vanaf eind 2008 is er sprake van een gigantische daling:

St. Louis Fed: Labor participation rate , 2004 – 2010

Deze daling is extra angstaanjagend als je hierbij bedenkt dat het arbeidzame deel van de Amerikaanse bevolking nog altijd groeit, met zo’n 100.000 – 150.000 per maand…

De daling van de arbeidsparticipatie is direct te koppelen aan de financiele crisis. Na het faillissement van Lehman Brothers is de participatiegraad begonnen aan haar neergang. In december 2010 kwam de participatiegraad uit op slechts 64,3%; een laagterecord voor de afgelopen 25 jaar. Bedenk hierbij ook nog even dat in Nederland de participatie boven de 71% ligt…

Als de Amerikaanse participatiegraad op dit moment geen 64,3% maar 66% zou zijn, waren er bijna 4 miljoen mensen meer werkloos en was de werkloosheid in de VS geen 9,4% maar 11,7%. En zelfs dat cijfer is nog veel te laag als je bedenkt dat in dit ‘officiele’ cijfer een groot aantal niet werkende werkzoekenden niet eens worden meegeteld.

Deeltijdwerk: een kunstmatige groeimarkt
En dan zijn er nog de uitzenders. Die sinds medio 2009 als kool zijn gegroeid volgens de cijfers van de American Staffing Association (ASA).

ASA: Index uitzenduren, 2009 – 2010

Een dalende participatiegraad met een stijgende uitzendindex. Dat is een toxische combinatie want het betekent dat dezelfde mensen dus meerdere part-time banen invullen om rond te kunnen komen. Niet omdat ze zo graag part-time willen werken. Werkgevers halen via de uitzenders tijdelijke krachten binnen die minder verdienen en waar makkelijker afscheid van genomen kan worden.

Het officiele werkloosheidscijfer van 9,4% is een regelrechte aanfluiting voor de Amerikaanse overheid die liever deaf dumb and blind speelt dan de rampzalige situatie op de arbeidsmarkt en de impact daarvan op Main Street met kracht probeert aan te pakken. Het failliet van Amerika kan niet duidelijker in beeld worden gebracht.