Voor wie er nog aan twijfelde; wij zijn een landje vol noeste werkers. We zijn dan weliswaar geen maakeconomie, maar we maken er met zijn allen wel wat van. In vergelijking met de grote landen om ons heen is de arbeidsparticipatie van mannen en vrouwen in Nederland het hoogst:
Eurostat: Participatiegraad EU landen in 2009
Een gigantische arbeidsparticipatie waarbij vooral de participatie van vrouwen uit gezinnen met 2 of meer kinderen opvalt. Die internationale Vrouwendag kan voortaan wel aan Nederland voorbij gaan. Dat wordt helemaal duidelijk als je ter vergelijking eens kijkt naar de PIIGS landen; de landen die het binnen dat ‘fantastische’ Euroland helemaal niet zo lekker doen. Met uitzondering van Ierland zijn dat allemaal machismo landen:
Eurostat: Participatiegraad PIIGS landen in 2009
Yep, hier is de participatiegraad van vrouwen beduidend lager dan in Nederland. Als je dan bedenkt dat al deze landen een werkloosheid hebben tussen de 10% – 20% (ik ben er vrijwel zeker van dat Italie over haar werkloosheid liegt) dan is het maar goed dat de arbeidsparticipatie van vrouwen in deze landen zo laag ligt. Anders was de werkloosheid van alle landen, met uitzondering van Portugal, nog veel hoger. Collectief ver boven de 20%.
Waarmee overigens direct de kansen van een bezuinigingsprogramma voor al deze landen (in ruil voor de huidige of toekomstige steun van ECB en IMF) duidelijk worden: nul. Met een hoge werkloosheid en een lage participatiegraad is het aantal geldverdieners extreem klein. En die geldverdieners gaan de klappen krijgen, ongeacht welke maatregelen de verschillende regeringen ook bedenken. En die paar schouders kunnen nooit de extra druk dragen. Ik vraag me af wanneer betogingen in deze landen het karakter gaan krijgen van Egypte of Libie…
Kijk nog eens goed naar bovenstaande grafieken en bedenk dat het Europese steunfonds geen 25 maar 50 miljard Euro van Nederland gaat krijgen. Griekenland en Ierland zijn al steunontvangers; Portugal wordt het zeer binnenkort en Spanje/Itaie volgen op termijn. Deze Eurolanden ontwikkelingshulp wordt gegeven in ruil voor ‘harde’ toezeggingen over bezuiningsmaatregelen van deze landen. Die maatregelen kunnen ze niet waarmaken (zie hierboven en de recente afwaarderingen van Griekenland en Spanje door Moody’s), waardoor ze de schuld nooit kunnen terugbetalen. Wat betekent dat het geld wat Nederland in het steunfonds stort als sneeuw voor de zon verdwijnt. Wat weer tot gevolg heeft dat er in ons land extra bezuiningsmaatregelen moeten worden getroffen.
Zijn wij eigenlijk wel zo goed bezig of doen de PIIGS landen het nou eigenlijk veel beter? Met hard werken is helemaal niets mis. Maar als de vruchten van dat harde werk worden weggegeven door dikke kansloze konijnen zoals ‘onze’ minister van Financien De Jager dan vraag ik me oprecht af waar we als Nederland mee bezig zijn. Doe mij zo snel mogelijk de gulden maar weer. Of een volksraadpleging. Want ik heb bijzonder veel vertrouwen in The wisdom of the Crowds. Dit in tegenstelling tot the ‘wisdom’ of CDA ministers.
han mesters
says:@Frits @Marc
Zijn landen met een handelsoverschot asociale landen? Interesting. Moet je horen wat ik leerde van mijn agrarische sector specialist collega’s: wij exporteren ons beste vlees naar het buitenland omdat dat het meeste geld oplevert.
De deelname van vrouwen aan het arbeidsproces is een stille tragedie. Wie kan er tegenwoordig nog met een inkomen rondkomen? Veel grootverdieners zijn mannekes bij de grote bedrijven. Vrouwen haken hier af om de bekende redenen. 4 jaar corpsleven was leuk maar op een gegeven moment wil je als volwassene je werk doen.
Vrouwen houdt vol! De grote bedrijven zijn druk bezig zich om zeep te helpen door het in stand houden van een monocultuur. Nog even geduld, binnenkort komen er mooie villa’s te koop in het Gooi tegen afbraakprijzen. De recruitment sector heeft met het in stand houden van die cultuur goed geld verdiend. De enige multinational die ik ken die op grote schaal de monocultuur heeft aangepakt, is Unilever.
De nieuwe tijd vraagt om kleine slagvaardige bedrijven met een cultuur die ‘past’ bij de netwerkeconomie: lage machtsafstand en feminien. Exit alpha mannetjes van de grote bedrijven en Club Med landen, enter vrouwelijk management.
The future of work.
Wordt steeds duidelijker. Wat me opvalt is het onvermogen van grote bedrijven (uitzenders, recruiters) om te zien hoe snel de wereld verandert. Ik ga dit jaar met mijn collega menno van leeuwen (media) een rapport schrijven over social media met daarin ook best practices over hoe bedrijven dit fenomeen kunnen toepassen. Onze boodschap: social media ondersteunt niet zozeer primair werk in relatie tot communicatie met klanten en werknemers maar wordt de nieuwe infrastructuur voor werk. Het is de jongste generatie op de arbeidsmarkt die dit zal afdwingen. Jongeren kiezen hun vrienden binnen social media om verbonden te zijn met gelijkgestemden. Met het inrichten van werk zullen ze hetzelfde doen. Dit betekent dat we terug gaan naar de periode van voor de industriele revolutie. Leven en werken wordt gebaseerd op de ‘extended family’, of een beter Germaans woord hiervoor: ‘Sippe’.
Recruiters: social media wordt jullie business
Mijn generatie krijgt de twijfelachtige eer de laatste generatie te zijn die door hun volgzame gedrag en gevoeligheid voor ‘ geld, macht en prestige’ de grote instituten in stand hebben gehouden. Nee, neem dan die Angelsaksische specilaisten die zo lovend zijn over de zegeningen van de grote multinationals voor de mensheid. Hmm. In 200 jaar tijd hebben zij de condities geschapen voor een rapido exit van de homo not so sapiens. Da’s inderdaad bijzonder in het licht van 100.000 jaar menselijk evolutie.
frits
says:Marc is zo iemand van het type: “nergens verstand van maar overal een mening over”. Dat toont hij hier dagelijks aan met zijn gebral. Beter zou het zijn als deze recreutel zich zou bezig houden met recruitment. Niet dat dergelijk volk ook maar enige waarde van betekenis creeert of toevoegt; ze parasiteren nl als koppelbaasjes op andermans talenten. Maar niets is zo lachwekkend als een dergelijke nono zich uitlaat over financieel economische zaken en met een bedweterig toontje de plank op alle fronten misslaat.
Dirk Goossens
says:frits, ouwe Marxist, wat doe jij eigenlijk, behalve hier anoniem parasiteren op Marc’s gebrek aan talenten?
Edward
says:🙂 :-). Marc verFOOId blijkbaar de steun aan de PIIGS landen.
Maar het blijft natuurlijk wel onverteerbaar dat ons geld in een bodemloze put wordt gegooid. Zeker als de Grieken ziet demostreren omdat ze weigeren hun broekriem aan de sjorren.
@Marc
Ik lees de laatste tijd dat je de gulden graag weer terug wil hebben. Zal dat echter in dit geval heel veel verschil hebben uitgemaakt? Ik denk niet dat de EEG/EG zijn leden had laten vallen. Geld had het dus toch wel gekost, euro of geen euro.
Dirk Goossens
says:Asociale landen met een handelsoverschot, zoals China en Nederland, gebruiken dat om politieke invloed te kopen. Verder kun je namelijk weinig met vreemde valuta.
Ons handelsoverschot van het afgelopen decennium is ongeveer een kwart biljoen. Dat hebben we verkregen door onze munt kunstmatig laag te houden. De PIIGS landen zagen daarmee hun concurrentiepositie verslechteren.
Zul je altijd zien dat er bloggers zijn die boos worden als we een fooitje teruggeven.
Marc Drees
says:In het afgelopen decennium was ‘onze’ munt exact dezelfde als de munt van de PIIGS landen… De wondere munt die de Euro heet en die door de man met de vissenaam ons niets dan zegeningen zou brengen. Hoezee!
Dirk Goossens
says:Zalm?
De euro is een politiek project en daardoor levensgevaarlijk, dat ben ik met je eens. Eén van de zegeningen ervan, echter, is onze hoge arbeidsparticipatie.
Wat mij betreft, Marc, heb jij een flinke boterberg op je hoofd. Je kunt ook gewoon aardig zijn tegen de Grieken, zij zijn nota bene begonnen met volksraadplegingen.