Het einde van de HR-manager
We leven in een spannende tijd, een tijd waarin we getuige zijn van de opkomst en ondergang van eHRM en daarmee van de HR-manager.
Vroeger
Als je vroeger, in 2006, googlede op EHRM dan kwam je uit bij het europese hof voor de rechten van de mens, een belangrijke bewaker van onze burgerlijke rechten en vrijheden. Tegenwoordig staat eHRM gelijk aan de plicht van werknemers om taken van HRM over te nemen, opdat HRM meer tijd overhoudt om na te denken over strategisch partnerschap.
Evolutie
HRM is ontstaan als personeelsadministratie. Later kwamen daar zorg- en representatietaken bij. Rond 2005 beleefde de HR-manager zijn finest hour, zette hij zelfs business partner op zijn kaartje. In die tijd gold HR-manager als een van de beste beroepen die men zich kon wensen. Salaris, baanzekerheid, doorgroeimogelijkheden, persoonlijke tevredenheid en maatschappelijk nut, alles wat je je kon wensen. En geen verwantwoordelijkheid. Maar vanaf 2006 ging het bergafwaarts.
Devolutie
eHRM zag het levenslicht. Het transactionele gedeelte van HRM wordt overgenomen door systemen die de administratieve verantwoordelijkheid bij de medewerker neerleggen. De relationele verantwoordelijkheden van HRM worden steeds meer een verantwoordelijkheid van diezelfde medewerker door beheer van het eigen profiel in sociale netwerken. Tenslotte zien we dat het transformatieve aspect van HRM, in stelling brengen van talent en lozen van achterblijvers, individueel belegd wordt, door medewerkers verantwoordelijk te stellen voor hun eigen ontwikkeling.
Personal resource management
Medewerkers hebben behoefte aan tools waarmee ze hun eigen resources kunnen managen. De tijd dat een HR-manager als een herder liefdevol zijn kudde hoedde is voorbij. Regelgeving is tegenwoordig voor iedereen vindbaar. Functies en taken binnen bedrijven worden steeds transparanter ontsloten. Collectieve representatie wordt steeds vaker als hinderlijk dan als veilig ervaren. De HR-manager wordt niet gemist terwijl hij zijn tijd verdoet met overpeinzen hoe hij het onterecht op de balans geactiveerde werkvee strategisch aanlijnt. De medewerker is onderwijl zelfstandig bezig met de verplichte sollicitatie op zijn eigen functie.
Epiloog
Werknemers worden volwassen. Ze willen een werkomgeving waarin ze kunnen doen waar ze goed in zijn en waarin ze kunnen leren beter te worden. Ze willen werken bij een bedrijf dat zich volwassen gedraagt, transparant en zelfstandig. Ze hoeven daarin niet meer gemanaged te worden. De HR-manager is overbodig. Hij mag vervangen worden door de manager inkoop.
Dirk Goossens
says:Elke e-HRM-professional moet dit gelezen hebben (inaugurele rede van HRM-professor Bondarouk (h/t Herbert Prins).
Josje Groenendaal
says:Volwassen met elkaar omgaan: ja
Wellicht in een andere vorm, maar het blijft toch fijn om af en toe met een levend mens te communiceren die verstand heeft van de arbeidsmarkt, jouw bedrijf en met een beetje mensenkennis?
Dirk Goossens
says:Hoe zie je die andere vorm voor je?
Thomas Waldman
says:Maak van Sandors manager instroom een manager in- en doorstroom wat mij betreft 😉
Peer
says:Prikkelende gedachte!
Sandor
says:mooie/pijnlijke analyse van een onomkeerbare trend. Als je met manager inkoop de manager instroom bedoeld (fix en flex) dan heb je wat mij betreft het toekomstplaatje haarscherp.
Thomas Waldman
says:Mooi stuk!
Marc Drees
says:Hiermee bewijs je maar weer eens dat je (veel) vaker moet schrijven. En niet alleen inhoudelijk zinnig maar ook nog eens in een toegankelijke schrijfstijl. Een unicum!
Alleen het laten vervangen van de HR-manager door de manager Inkoop snap ik niet. Kan de HR-manager niet gewoon zachtjes in de grijze mist verdwijnen? Taken smelten weg zonder de noodzaak van of behoefte aan een vervanging?