Je bent op zoek naar een baan als product manager in een internationale e-business omgeving en je laat je partner een treurig verhaal schrijven dat de online banenmarkt failliet is. Dat is zo’n beetje de strekking van een artikel getiteld De online banenmarkt is failliet op NuZakelijk, geschreven door Walther Ploos van Amstel.
En dat is me toch een huilartikel geworden:
De zoektocht is een kleine nachtmerrie. De informatie op de vacaturesites, -boards en -banken is hopeloos verouderd. De meeste vacatures zijn al lang vervuld en soms zelfs 4 of 5 jaar oud.
De zoekfuncties leiden tot de meest bizarre voorstellen; ‘ik wil geen secretaresse worden’. Het is zoeken naar de spreekwoordelijke speld in de hooiberg.
Wat de schrijver het volgende laat concluderen:
De online banenmarkt is failliet: niet effectief, niet efficient en zelfs schadelijk voor het imago.
Toe maar… gooi die frustratie er lekker uit.
Een korte zoektocht met de term product manager e-business internationaal langs sites die mogelijk zijn bezocht leverde geen enkele secretaresse op. Ook waren er in de bekeken vacatures geen banen te vinden die 4 of 5 jaar oud waren. We mogen dit waarschijnlijk in de categorie dichterlijke vrijheden van een gefrustreerde schrijver plaatsen
Maar dat laat onverlet dat het resultaat van mijn zoekactie zonder meer droevig te noemen is. Ik heb Monsterboard, Nationale Vacaturebank, Jobbird, Google, Indeed, Werk.nl (0 resultaten) en Intermediair (0 resultaten) een bezoek gebracht.
Monsterboard
Dit is het resultaat bij Monsterboard:
Zo’n irritante topvacature bovenaan die je nauwelijks als zodanig herkent en vervolgens een tweetal product manager posities, zonder e-business component overigens. Daarna het nodige saleswerk. En heel, heel veel intermediairs dus… Niet veel soeps dus. Monsterboard knalt er overigens 634 vacatures uit als ik met de term product manager zoek. Lang leve 6Sense?
Nationale Vacaturebank
Deze site kwam niet verder dan 1 vacature:
Vette, vette mishit. Merkwaardig genoeg kan er met de zoekterm product manager de nodige vacatures gevonden worden. Joost mag weten waarom Nationale Vacaturebank geen degradatiemogelijkheid in haar zoekfunctie heeft zitten.
Hetzelfde geldt voor Intermediair. Geen wonder natuurlijk, want beide sites gebruiken dezelfde technologie. Maar bij alleen de zoekterm product manager hoest Inttermediair ineens 149 vacatures op. Met heel wat product managers daartussen.
Jobbird
De grootste van Nederland rost er maar liefst 45 vacatures uit:
Heel fijn… drie topbanen aan de bovenzijde van het zoekresultaat. De twee product manager posities onderaan zijn wederom van intermediairs en hebben niets van doen met e-business. Met de term product manager krijg ik een whopping 718 vacatures om de oren. Van een zeer diverse kwaliteit overigens…
Google
De grootste zoekmachine ter wereld laat dit zien:
Om nog maar eens te bewijzen dat de vertical search engines hun SEO op orde hebben terwijl vacaturesites nog niet eens aan de oppervlakte krabben… Verder natuurlijk vooral bagger.
Indeed
En de grootste banenzoekmachine van de wereld heeft dit voor ons in petto:
Interessante teringzooi. Zo is dit resultaat misschien het beste te omschrijven. En hier is meer dan $ 1 miljard voor betaald?
Resultaat
Het resultaat is dus bedroevend. Hoewel met enig gefriemel redelijke zoekresultaten kunnen worden geboekt verbaas ik me over het gebrek aan kwaliteit met een groter aantal zoektermen. Een en ander laat onverlet dat er geen sprake is van het zoeken naar de spreekwoordelijke speld in de hooiberg. Er kunnen relevante resultaten worden gevonden, het vereist echter meer dan een wenselijke inspanning.
Dus onderstaande opmerking van de schrijver moet daarmee met een zeer flinke korrel zout worden genomen:
De zoekende bedrijven moeten zich echt zorgen maken. Komt hun mooie vacature, waarvoor ze toptalent zoeken, wel in beeld bij die ene passende kandidaat?
Natuurlijk… Bedrijven hoeven zich overigens geen zorgen te maken, of dacht de schrijver soms dat het collectieve bedrijfsleven zo achterlijk is dat zij maar vacaturesites blijven gebruiken terwijl er nooit een kandidaat uitkomt? En het is natuurlijk een illusie om te denken in termen van 1 passende kandidaat. Doe even normaal…
Solliciteren
Maar de schrijver is nog niet klaar met de opsomming van de ellende van zijn partner:
Solliciteren via on line formulieren en het doorsturen van linkedin-links is ‘fire and forget’. Je hoort er niets meer van terug. De meeste bedrijven en wervers hebben niet het fatsoen om even te reageren.
Sollicitatieformulieren verdwijnen bij de meeste bedrijven en wervers niet in een zwart gat, maar elke non-response op een sollicitatie is natuurlijk een doodzonde. En helaas wordt er nog altijd gezondigd in recruitmentland. Wat de auteur zegt met het doosturen van LinkedIn links is mij een volstrekt raadsel.
Maar met onderstaande statements schiet de arme man volledig de bocht uit:
Mooie vacatures zijn vaak bij meerdere headhunters no cure, no pay uitgezet. Dat leidt regelmatig tot grote verwarring. Hij is al een keer door drie verschillende headhunters voor dezelfde vacature voorgesteld.
Er zit dus niks anders op dan ook maar met een schot hagel te reageren op al die vacatures; hoezo de perfecte ‘match’?
Waar die schot hagel zin vandaag is een volstrekt raadsel Er is potentieel relevant aanbod, waar in de meeste gevallen wel een reactie op een online sollicitatie wordt gestuurd. En als je ook nog eens meervoudig wordt benaderd door headhunters is er toch geen enkele reden om als een blinde op alles wat beweegt te gaan solliciteren. Is frustratie over het uitblijven van een nieuwe functie hier aan het woord? Of is het een stijlfiguur?
De conclusie is mogelijk ook het gevolg van frustratue:
De online banenmarkt is failliet; niet effectief, niet efficiënt en uiteindelijk leidt het tot de verkeerde persoon op de verkeerde plek. Het Internet is hier zijn doel volledig voorbij geschoten.
Niet effectief? niet efficiënt? De verkeerde persoon op de verkeerde plek?? Enig ongefundeerd gereutel culmineert in het ongedifferentieerd afserveren van een gehele bedrijfstak? Het kan niet anders dan een overdosis frustratie zijn die er uit moest. Maar waarom iets dergelijks op NuZakelijk wordt gepubliceerd is voor mij een volstrekt raadsel. Is content zo moeilijk te krijgen?
1 Comment