Het werkloosheidspercentage over september 2012 is in Euroland sterk gestegen naar 11,6%. Volgens Eurostat een stijging van slechts 0,1% ten opzichte van vorige maand, maar dat komt slechts omdat de werkloosheid in augustus (en juli!) naar boven is bijgesteld; van 10,4% naar 10,5%. Waarmee Eurostat voor de zoveelste keer de werkloosheid achteraf naar boven heeft bijgesteld. Bijstellingen naar beneden lijken echter nooit voor te komen…
De ‘koplopers’ in Euroland zijn met afstand Spanje en Griekenland; beide landen hebben een werkloosheid van boven de 25%. Waarbij Spanje ineens sterk doorschiet naar 25,8%. Griekenland staat nu op 25,1% maar ligt in rapportage 2 maanden achter op de rest van Euroland. En gezien de explosieve stijging van haar werkloosheid lijkt Griekenland Spanje naar de kroon te steken. Maar wat voor kroon…
In onderstaande grafiek zijn de werkloosheidscijfers van Duitsland, Nederland, Belgie, Frankrijk en de PIIGS landen (Portugal, Ierland, Italie, Griekenland en Spanje) getoond. Allen onderdeel van Euroland, maar met zeer verschillende werkloosheidscijfers:
Werkloosheid geselecteerde Eurolanden (januari 2007 – september 2012). Bron: Eurostat
Wat een schokkende grafiek; en dan met name voor Spanje en Griekenland. Hoewel feitelijk alle PIIGS-landen (en Frankrijk) er bijzonder slecht voorstaan als het om de werkloosheidsontwikkeling gaat. Overigens is het beeld in de PIIGS-landen met betrekking tot de jeugdwerkloosheid ronduit bizar geworden. Griekenland staat ruim aan kop met een jeugdwerkloosheid van 55,6% (in juli…), Spanje heeft een jeugdwerkloosheid van 54,2% voor augustus. Portugal volgt met 35,1% (een ferme daling!) , Italie 35,1% en Ierland sluit de rij met ‘slechts’ 34,5%.
Spanje is samen met Griekenland de grootste bak met ellende. Mede als een gevolg van de torenhoge werkloosheid (hoe gaat de Spaanse beroepsbevolking eigenlijk om met een werkloosheid die nu al bijna drie jaar boven de 20% staat?) zijn consumentenbestedingen (autoverkopen, woningmarkt) volledig ingestort. En met volledig uitval van de vraag laat zich de situatie van het Spaanse bedrijfsleven eenvoudig raden. Het land implodeert, maar desondanks denkt de regering Rajoy dat het een goed idee is om draconische bezuinigingsmaatregelen door te voeren. Spanje kan net als Griekenland maar beter volledig worden afgeschreven.
Het is werkelijk hilarisch om te moeten constateren dat de Franse president Hollande, ECB baas Draghi, of ons eigen kansloze konijn De Jager over herstel in de Eurozone spreken. Ze zijn overduidelijk niet in hun eerste leugen gestikt. De Eurozone is mors- en morsdood. Alleen carrierepolitici preterenderen dat er nog leven in het lijk zit. Maar dat is slechts omdat hun reputatie, en daarmee hun toekomst afhangt van het continueren van deze illusie.