Op 27 mei kwam het CBS met de cijfers over de werkloosheidsduur in 2013. En dat levert een wel bijzonder somber beeld op over de ontwikkeling van de werkloosheidsduur in vergelijking met 2012. Want hoewel de kortdurende werkloosheid (0 – 6 maanden) in een jaar tijd nauwelijks is gestegen, is het beeld voor langduriger werkloosheid totaal anders:

Toename van de werkloosheidsduur, verschil tussen 2013 en 2012 in procenten. Bron: CBS

Inderdaad, een stijging van 75% in slechts 1 jaar tijd van de werkloosheidsduur van 2 jaar of meer. In aantallen uitgedrukt zijn dat 82.000 mensen die dus langer dan 2 jaar werkloos zijn. Waarbij ik me dan ook nog eens afvraag hoeveel meer mensen ondertussen niet langer werkloos zijn omdat ze als ‘discouraged worker’ mogen worden geteld. Met andere woorden, ze hebben zich simpelweg uit de beroepsbevolking teruggetrokken omdat ze toch niet langer verwachten aan de bak te komen?

En gelukkig voor het werkloosheidscijfer tellen we al die ZZP’ers (Zelfstandigen Zonder Project) lekker niet mee.

Sinds het begin van de financiele crisis (eind 2008) is de ontwikkeling nog schrijnender:

Toename van de werkloosheidsduur, verschil tussen 2013 en 2008 in procenten. Bron: CBS

In aantallen werklozen per werkloosheidsduur ziet de ontwikkeling op de wat langere termijn er als volgt uit:

Aantal werklozen (* 1.000) naar werkloosheidsduur, 2002 – 2013. Bron: CBS

Hieruit is ook goed te zien hoe sterk het aantal langdurig werklozen in 2013 is gestegen. Explosief is hiervoor het enig juist woord. Het is maar goed dat 2014 zo’n fantastisch jaar is.