Bij het schrijven van deze blog posting kwam ik met schrik tot de ontdekking dat ik geen posting heb gemaakt over de werkloosheid in juli. En dat terwijl in die maand de werkloosheid volgens de nationale definitie met maar liefst 0.3% daalde naar 8,5%. Helaas heeft deze snelle daling zich niet herhaald in augustus, want vorige maand is het werkloosheidscijfer blijven staan op diezelfde 8,5%. Ook volgens de ILO-definitie is de werkloosheid onveranderd op 6,4%. Verwarrend? Dan verwijs ik graag naar deze blog posting.

In haar berichtgeving is het neutrale (?)  instituut CBS overigens bijzonder selectief in haar berichtgeving, want de titel van het persbericht luidde: CBS: Werkloosheid daalt het snelst onder 25- tot 45-jarigen. Voor hetzelfde geld had de kop kunnen zijn: Werkloosheid stijgt het snelst onder 45 – 75 jarigen… En de juist (want neutrale) kop zou zijn: Werkloosheid onveranderd in augustus. Maar ja, derde dinsdag in september en zo….

Zo ziet de werkloosheidsontwikkeling voor de Nederlandse beroepsbevolking er uit:

Niet-gecorrigeerde (grijs) en gecorrigeerde werkloosheidspercentages, januari 2003 – augustus 015. Bron: CBS, nationale definitie

Laten we er maar vanuit gaan dat de daling van de werkloosheid een korte pauze heeft genomen in augustus, na de ‘snelle’ daling in juli. Hopelijk zien we de lijn in september weer verder naar beneden gaan; ik moet er niet aan denken dat de trendlijn nu  al zou gaan stagneren. In het algemeen kan er wel worden geconstateerd dat de daling verdomde traag verloopt. Het mag van mij wel een paar tandjes harder. En laten we er maar uit alle macht op hopen dat alle (economische) onrust in de wereld ons niet onverwacht op korte termijn weer in een recessie laat wegzakken. Want dan beginnen we met een wel extreem hoge werkloosheid aan een verslechterende arbeidsmarkt.

Het blijft prettig dat we in januari van dit jaar zijn overgestapt op de ILO-definitie van de werkloosheid. Want daardoor telt elk minuscuul baantje mee, ook al kan je daar op geen enkele manier van rondkomen. En volgens die ILO-definitie ziet de ontwikkeling van het werkloosheidspercentage er veel gunstiger uit:

Niet-gecorrigeerde (grijs) en gecorrigeerde werkloosheidspercentages, januari 2003 – augustus 2015. Bron: CBS, ILO

Dit ziet er nog altijd een stuk prettiger uit dan de ontwikkeling van de werkloosheid volgens nationale definitie. In dit verband is het ook goed om deze informatie even in je op te nemen. En hoeveel beter klinkt het niet om te stellen dat er in Nederland een werkloosheid van 6,4% is in plaats van 8,5%? Twee zeer verschillende cijfers van een overigens nog altijd deplorabele staat van de arbeidsmarkt. Het is een beetje als met de introductie van de Euro, voor het idee was even alles half zo duur als daarvoor. Maar dat voelden we natuurlijk al heel snel in onze portemonnee. En dat is niet het geval met deze verandering van werkloosheidscijfers, tenzij je werkloos bent natuurlijk. Want dan weet je dat de situatie er bepaald niet rooskleurig uitziet, en al helemaal niet als je als vrouw van 45+ een echte baan (dus geen ILO minibaantje) probeert te vinden…

De verschillende leeftijdscategorieën werklozen hebben bepaald niet dezelfde kansen als het om het vinden van werk gaat. Als we kijken naar de verandering van het werkloosheidspercentage voor de verschillende leeftijdsgroepen dan ziet dat beeld er zo uit:

Procentuele verandering werkloosheid (2003 = 0) per leeftijdsklasse, januari 2003 – augustus 2015. Bron: CBS, nationale definitie

Een ‘fraai’ beeld, als je tenminste jonger dan 45 jaar bent. Want ben je ouder dan 45, dan ben je behoorlijk in de aap gelogeerd. Er is op zijn best sprake van een stagnatie van de verandering van het werkloosheidspercentage voor 45-plussers. Maar op een zodanig hoog niveau dat deze groep nog altijd geen enkel plezier heeft kunnen beleven van het economische herstel. En zij zal dat ook niet gaan beleven aangezien het kabinet geen plusje uittrekt voor mensen met een WW-uitkering. Zij mogen kijken naar het economisch herstel maar er niet van meeprofiteren.

Voor de grijze duiven ziet de werkloosheid er zo uit:

Gecorrigeerde werkloosheidspercentages voor 45-plussers naar geslacht, januari 2003 – augustus 015. Bron: CBS, nationale definitie

En zoals zo vaak zegt een plaatje meer dan 1.000 woorden. Dit is de werkelijkheid voor werkloze 45-plussers. Voor mannen een soort stagnatie sinds 2013, voor vrouwen een stijging. Het percentage langdurig werklozen onder 45-plussers is dan ook angstaanjagend hoog. En dan te bedenken dat voor het jongere deel van deze groep de werkloosheid ook nog eens jaren langer gaat duren, want je kan niet meer van je pensioen gaan genieten op je 65ste. Dit gaat pas jaren later gebeuren. Een reëel en bijzonder onprettig vooruitzicht.