Een heel komische video over de onzin van sociale netwerken:

Een heel komische video over de onzin van sociale netwerken:

Vanaf deze plaats wens ik ‘onze’ lezers van RecruitmentMatters een mooi, uitdagend en interessant 2008 toe. Wij zullen hier zeker ons best doen om daar een bescheiden bijdrage aan te leveren. Een paar zaken wil ik alvast even de revue laten passeren.
Natuurlijk is er de aangekondige serie over innovatieve bedrijven in Nederland en de daarmee geassocieerde bedrijvenindex die vanaf eind januari (ijs en weder dienende) het licht zal zien.
Verder is er natuurlijk een serie over de nieuwe generatie vacaturesites die al eerder is aangekondigd en die ik niet vergeten heb. Het is alleen een beetje druk geweest…
Toegegeven, deze keer is het een tweewekelijkse leesmap. Maar het is de kerstperiode en dan is het blijkbaar toegestaan, gezien het aantal tijdschriften en TV-gidsen die met een tweewekelijkse editie komen. En om het goed te maken heb ik van deze leesmap een dubbeldik nummer gemaakt!
Een zeer interessante (inhoudelijke) rant over MySpace. De schrijfster hier via haar lijst van 8 irritaties een prachtig beeld van dancing bearware. Slechte software dus; vanuit het perspectief van interaction design.
Maar er is meer. Irritatie nummer 2 gaat over internal errors, en laat volgende afbeelding zien:
Al geruime tijd hou ik via mijn RSS reader iets meer dan 100 blogs bij. Blogs over marketing, online recruitment, technologie, internet strategie, interaction design. Ik scan nieuwe artikelen; meerdere keren per dag. Als ik dat niet doe verdrink ik eenvoudigweg in de hoeveelheid nieuws.
Van een relatief beperkt aantal blogs lees ik vrijwel alle artikelen. Omdat de schrijver(s) of de onderwerpen me aanspreken (danwel irriteren), omdat ik er wat van leer en omdat ik wat ik lees kan gebruiken in mijn eigen blog postings. Tenslotte ben ik een prosumer…
Bij een beoordelingsronde van CV database services van onze Nederlands(talige) vacaturesites struikelde ik op Totaljobs over onderstaande quote:
Iedere maand bezoeken ongeveer 500.000 unieke bezoekers onze site: maar liefst 8 nieuwe werkzoekenden per minuut.
Los van de rekenfout is dit natuurlijk een zeer komisch statement. Bedoeld als wervende tekst voor werkgevers lijkt het juist het omgekeerde te bewerkstelligen. Tenslotte suggereert deze tekst het volgende: werkzoekenden gaan maar één keer naar Totaljobs!
Nou is dat natuurlijk helemaal niet waar; werkzoekenden gaan regelmatig terug naar een vacaturesite, dus ook naar Totaljobs. Maar blijkbaar heeft in dit geval de marketing afdeling zitten te slapen, of dit zelfs nog nooit gezien.
Dit zijn de laatste drie woorden van de centrale boodschap uit ‘The Cluetrain Manifesto’, gericht aan massamedia, bedrijven:
We are not seats or eyeballs or end user or consumers. We are human beings – and our reach exceeds your grasp. Deal with it.
Dat was in 1999, toen een consument nog als volgt kon worden omschreven:
“A gullet that lives only to gulp products and crap cash”.
Als je een beetje visueel bent ingesteld is dat een behoorlijk smerig beeld. Zo niet dan helpt deze foto voor het dwangvoederen van ganzen mogelijk.
Het is nu bijna 2008 en dus negen (!) jaar verder. En de Brave New World van the cluetrain is nog niet gearriveerd. Integendeel! Het is erger geworden!
Forrester geeft met regelmaat buitengewoon interessante rapporten uit. Eén daarvan is Best and Worst of Blog Design, 2006 (sorry, dit is content waar je voor moete betalen). Met daarin een evaluatie van de gebruikerservaring met een zestiental bekende blogs.
De resultaten: dramatisch tot zeer dramatisch. Geen van de weblogs was in staat te voldoen aan de minimum eisen die Forrester heeft gedefinieerd.
Op 16 december heeft PEW/Internet het rapport Digital Footprints uitgebracht. De subtitel van dit rapport is misschien duidelijker: Online identity management and search in the age of transparency
De belangrijkste bevindingen?
60% van de ondervraagden :
Ben ik de enige die dit een griezelige ontwikkeling vindt?
Eén van mijn iconen, Doc Searls (‘The Cluetrain Manifesto’) stelt het als volgt:
Facebook to me is […] a walled garden. It’s still somebody’s private space. Me, I’d rather take it outside, where the conversation is free and open to anybody.
Dit geldt natuurlijk niet alleen voor Facebook, maar voor alle sociale netwerken.
En ook de volgende quote is weliswaar gericht op Facebook maar heeft evenzeer algemene geldigheid:
[…]pump-and-dump service that sees us as sticky, monetizable eyeballs in need of pimping.