Er wordt heel veel over gesproken, het ontslagrecht. Het zou belangrijk zijn voor een flexibelere arbeidsmarkt (we hebben al één van de meest flexibele in Europa) en goed zijn voor de economie (wat volgens mij nooit bewezen is, maar goed). Het wordt ook meteen overal bijgehaald en het begint zo langzamerhand irritant te worden. Vandaag een onderzoek van Manpower over de Brabants-Zeeuwse werkgeversvereeniging.

Ze vrezen dat het gebrek aan personeel serieuze bedreigingen veroorzaakt zoals stijgende arbeidskosten, structureel overwerk, minder innovatiekracht, klachten van klanten en winsten die onder druk komen staan.  

Tot zover kan ik meegaan in het verhaal.

BZW-voorzitter Peter Swinkels (voormalig directievoorzitter van bierbrouwer Bavaria) noemt onder andere de versoepeling van het ontslagrecht als oplossing voor een flexibelere arbeidsmarkt.

Hoe? Hoe zorgt de versoepeling van het ontslagrecht in HEMELSNAAM voor meer arbeidskrachten? Want daar gaat het om. Er zijn er te weinig. Het is niet zo dat ze vast zitten bij een andere werkgever en daar niet weg kunnen! En de reden vóór versoepeling was altijd dat er makkelijker mensen worden aangenomen, maar…. we kunnen die mensen niet vinden. Wat heeft het dan voor nut? Nee, het is een stokpaardje geworden van enkele bobo’s dat in elk interview moet terugkomen. Wat dat aangaat heeft Andries Bongers volledig gelijk als hij stelt dat het nu al vele malen soepeler is dan ooit te voren en dat verdere versoepeling waarschijnlijk nagenoeg niets bijdraagt, zeker niet aan de problemen die er nu liggen.