Bij de redding van de SNS bank is een opvallende tweedeling aangehouden bij het nivelleren van de houders van schuldpapier. In zijn brief aan de Tweede Kamer zegt Dijsselbloem (minister van Financien) hier het volgende over (pagina 9):
Er worden zowel aandelen als achtergestelde crediteuren onteigend.
In theorie hadden nog meer crediteuren […] onteigend kunnen worden, namelijk […] de concurrente crediteuren. […] Er is echter afgezien van een dergelijke optie vanwege de negatieve gevolgen voor de financiële stabiliteit
Een interessante tweedeling, zeker als naar de argumentatie hiervan wordt gekeken. Voor de aandeelhouders en achtgergestelde crediteuren is het een bijzonder simpele: eigen schuld, dikke bult:
De houders van deze schuldtitels ontvangen een relatief hoog rendement, met als keerzijde een groter risico op verliezen
Maar bij concurrente crediteuren is dat argument plotseling niet van toepassing. Nee, nu worden totaal andere overwegingen gemaakt
Nog nergens in het eurogebied hebben tot op heden ongedekte crediteuren van een systeembank bijgedragen aan de redding van een bank. Als Nederland hierop nationaal een uitzondering zou maken zouden de financieringskosten van andere banken in Nederland volgens DNB plotseling sterk kunnen toenemen. Er is dan een kans dat de financiering van andere banken opdroogt.