Onder het motto: of je nou door de hond of de kat wordt gebeten; pijn doet het. Een fraai stukje uitleg van de volstrekte impasse waar Euroland zich op dit moment in bevind. Voor iedereen die hier nog hoop uit denkt te putten; de linkerzijde van het verhaal gaat in ieder geval niet lukken…

Enjoy, met dank aan de BBC:

Het is briljant om te zien dat na bijna anderhalf jaar collectieve ontkenning van centrale bankiers en politici in de afgelopen weken het aantal ‘suggesties’ van een ordelijk (wat is dat eigenlijk?) faillissement van Griekenland ineens exponentieel is gegroeid. Waarbij vooral de suggestie (en de daarop volgende razendsnelle ontkenning) van vandaag van de minister van Financien van Griekenland (Evangelos Venizelos) tot een 50% afschrijving van de schulden op de lachspieren werkt. Het zal uiteindelijk een veel groter verlies zijn voor de houders van Grieks ‘waarde’papier. Gelukkig maar dat Nederland volgens Rutte geen verlies kan lijden op onze bijdrage aan dit Griekse drama. Want anders zou onze eigen minister van Financien keihard hebben gelogen toen bij het aangaan van de steun hij beweerde dat we geen enkel risico zouden lopen… Whoehaha.

De grote verliezers zijn verder de nodige grootbanken en de ECB; waarmee de volgende fase van de implosie wordt ingeleid. Want deze banken hebben dat Grieks waardepapier nog voor (bijna) 100% van de oorspronkelijke waarde in de boeken staan. Maar een betere waardering ligt waarschijnlijk een heel stuk dichterbij de 0%. En daarmee zijn banken met veel van dit soort waardepapier en een beperkt eigen kapitaal bij een faillissement van Griekenland meteen naar de kloten. Gaan vervolgens overheden wederom ‘systeem’banken overeind houden met miljardeninjecties? Terwijl er al collectief wordt bezuinigd? Is er een tweede ronde van capitalist gains, socialized losses? Je mag het toch niet hopen. En waarschijnlijk kan het niet eens meer. Want het geld is op.

Griekenland is echter slechts het eerste manke schaapje dat van de dam dondert. Wie volgt? Inderdaad, Euroland is zo dood als een pier. Alleen is dat nog altijd anatema om te zeggen. Dus zegt iedereen dat Euroland gaat overleven. Alleen weet echt niemand hoe. Waardoor het zolang duurt voordat het lijk in haar zelfgegraven graf gaat liggen. In de tussentijd worden natuurlijk ettelijke miljarden verjubeld in kansloze pogingen om de boel te redden. Lang leve egomania!

Een consument of bedrijf met meer uitgaven dan inkomsten gaat failliet. In dat verband is onderstaande grafiek van de Eurolanden zeer interessant. Het toont aan dat de overheden van de landen binnen de Eurozone in de afgelopen 16 jaar altijd (lees: ALTIJD) meer hebben uitgegeven dan ontvangen:

Eurostat: Evolution of total general government revenue, expenditure and deficit, 1995-2010, in % of GDP

Het jaar 2011 zal geen trendbreuk laten zien. Wanneer zijn ‘wij’ eigenlijk failliet?

Zien we een endgame als het om ons klassieke kapitalistische model (lees: pyramidespel) gaat? Het begint er steeds meer op te lijken. De laatste twee PIIGSies staan op omvallen (Spanje en Italie), ondanks krankzinnige steunaankopen door de ECB van Trichet. Frankrijk heeft een niet langer valide AAA status en het is slechts een kwestie van tijd tot die door de rating agencies wordt ontnomen. En dan moet heel Euroland gered worden door… Duitsland (en het kleine neefje Nederland natuurlijk). Maar zelfs Duitsland kan (en wil?) de rommellanden Spanje en Italie natuurlijk niet redden. En aan de andere kant van de plas maakt de VS er een minstens even zo groot zooitje van. De lamme en de blinde aan het roer van het kapitalisme…

Ik ben bijzonder benieuwd hoe we uit deze zomer gaan komen. Maar mijn thermometer zegt me dat we in de tweede helft van dit jaar niet hetzelfde niveau aan vacatures gaan zien als we in de eerste helft van 2011 hebben mogen meemaken. En als het nog een beetje erger wordt is een herhaling van 2009 een nog veel realistischer verwachting. Gezellig…

Een ‘interessante’ uitspraak van Jean-Claude Juncker (minister-president van Luxemburg en voorzitter van de het clubje ministers van Financien van Euroland) in relatie tot het risico van extreme marktturbulentie als gevolg van de Euro crisis:

When it becomes serious, you have to lie

Vrij vertaald: Als het erom spant moet je liegen. Jawel, dat is prettig om te weten. Maar het roept wel een vraag op: wie bepaalt wanneer het er om spant? Is er een meetpunt op de schaal van grijswaarden waarop ondubbelzinnig is vast te stellen dat het er nu echt om spant? En is er uberhaupt een reden om te liegen als het erom spant?

Wel volgens Juncker, want hij heeft een verklaring voor zijn krankzinnige uitspraak:

If you are pre-indicating possible decisions, you are fueling speculation on the financial markets, throwing into misery mainly ordinary people whom we are trying to safeguard from this

Ach gut, Juncker heeft uitsluitend de beste intenties; hij will ons (de gewone burger) beschermen tegen allerlei onheil als gevolg van speculatie. Maar is de waarheid niet ten allen tijde de beste bescherming? En zou het mogelijk zijn dat Juncker (ook) de belangen van systeembanken en andere grote schuldeisers voor ogen heeft?

Het is wel prettig om te weten dat politici de leugen als standaard wapen in hun arsenaal hebben zitten. Nu nog even weten hoe politici bepalen wanneer het “erom spant”. Wat overigens bij de huidige Eurocrisis waarschijnlijk altijd is…

Laten we eens een bijzonder simpele rekensom maken om te zien wat er zou kunnen gebeuren als een land (stel: Griekenland) niet langer aan haar financiele verplichtingen kan voldoen. Voor die rekensom gaan we er vanuit dat een grote Nederlandse bank (een zogenaamde ‘systeembank’) Grieks waardepapier heeft gekocht. Waarbij deze bank een leverage van 1 op 10 heeft (voor elke EUR 1 aan eigen vermogen heeft de bank EUR 9 aan vreemd vermogen).

Stel dat diezelfde bank voor een luttele EUR 10 miljard aan Grieks waardepapier heeft gekocht. En dat op een zonnige dag Griekenland (‘geheel onverwacht’) besluit dat ze niet langer aan haar verplichtingen kan voldoen. Waarbij Griekenland haar schuld zodanig ‘herstructureert’ dat houders van Grieks waardepapier voor 50% het schip ingaan. Wat gebeurt er dan met onze Nederlandse systeembank?

(meer…)

Griekenland heeft enkele maanden geleden draconische maatregelen moeten aankondigen om in aanmerking te komen voor het riante steunpakket van ECB en IMF. Minder dan een week geleden gaf een commissie van EU, ECB en IMF nog een pluim aan het land voor de inspanningen om het land economisch gezond te maken. Waarmee de weg vrij is gemaakt voor de volgende donatie van ons belastinggeld.

Maar gisteren rapporteerde The Guardian dat het BBP over het 2e kwartaal van 2010 met 3,5% is gekrompen ten opzichte van het 2e kwartaal van 2009. En dat terwijl de Griekse overheid en de Europese Commissie voor heel 2010 een BBP krimp van slechts 0,3% hebben aangenomen. Iets klopt hier niet. Waarbij moet worden aangetekend dat Griekenland natuurlijk niet het enige Eurozone land is dat er slecht voor staat. De zogenaamde Club Med landen of PIIGS zijn landen waar het antoonbaar slecht gaat. Dat zijn naast Griekenland: Portugal, Italie, Ierland en Spanje.

Greece has had to announce draconian measures a few months ago to qualify for the generous aid package of the ECB and IMF. Less than one week ago, a committee of the EU, ECB and IMF still gave a compliment to the country for their efforts to make the country economically healthy. Which opened up the way for the next donation of our tax money.

But yesterday the Guardian reported that the GDP for the second quarter of 2010 shrank by 3.5% compared to the second quarter of 2009. This, while for the entirety of 2010, the Greek government and the European Commission have adopted a GDP decrease of only 0.3%. Something’s not right here. It should be noted that Greece is of course not the only eurozone country that has bad weather ahead. The so-called Club Med or PIIGS countries are countries where it is verifiably just as bad. In addition to Greece, these are: Portugal, Italy, Ireland and Spain.

Now that the holidays are almost over, the problems in the Eurozone are seeming to return as well. Of course, they never went away but maybe all these economically hard-working journalists have taken a leave in the past period. Whatever the cause; the monetary crisis in the eurozone is not yet over. On the contrary, the crisis itself, even though virtually invisible (thanks to the same journalists), is deepening.

The rays of sun which continue to be magnified in the traditional media, in many cases, turn out to be nothing more than mirages. Based on forecasts like we are used to from our own national gambling institute CPB, we get their predictions about the evolution of unemployment. Forecasts that frequently prove to be less than worthless; as with, once again, Greece.

The monetary crisis in the eurozone will play tricks on our economy. As on the economies of all other Eurocountries and European countries outside the Eurozone. Were this the only problem, it would still be somewhat clear. But there is more. America has finally accepted the inevitable fact that the country is not climbing out of the economical crater, but is on the contrary, falling further back. China and Australia are on the eve of the bursting of their own housing bubbles. For those with only a short memory; it was the housing bubble in the U.S. which created the recent financial crisis.

In other words; it is an economic mess on all continents of the world. In the coming quarters, the inevitable negative trends are going to be increasingly evident in forecasts and especially in real numbers. That means a larger number of poorer than expected results, including figures on the labor market. For anyone who had the illusion that we could look up again, this might be a bitter pill. But they have not looked around lately. Because everywhere, the signs have of course, already been visible for a long time. If only they had taken off their rose colored glasses. (meer…)