Marc Drees Web 2.0 heeft voor een global community gezorgd, met alle consequenties vandien. Vroeger kon je na een blunder je dagelijkse leven vrijwel direct weer oppakken. Maar tegenwoordig ligt dat wel iets anders.
Point in case: Miss Caitleen Upton, beter bekend als Miss Teen South-Carolina. Tijdens de Miss Teen USA verkiezing blunderde ze op gruwelijke wijze met haar antwoord op de vraag: “Waarom kan 20% van de Amerikanen hun eigen land niet aanwijzen op een wereldkaart?”.
Marc Drees Venturebeat komt vandaag met wel zeer interessant nieuws, een aankondiging van samenwerking van Xing en Zoominfo.
De samenwerking wordt gepositioneerd als een frontale aanval op de positie van LinkedIn. Maar eerlijk gezegd geloof ik daar niet al teveel van.
Zoominfo niets anders dan een aggregator van gespiderde content, vooral populair bij headhunters in de US en UK voor senior management posities. Zoominfo heeft informatie van ongeveer 35 miljoen personen verzameld, maar in tegenstelling tot LinkedIn heeft geen van die 35 miljoen personen actief het eigen profiel opgebouwd.
Marc Drees Ik heb een profiel op LinkedIn, op Zoominfo, op Xing, op Facebook; ik heb CV’s en profielen achter gelaten op 24 AEX sites die ik niet kan verwijderen, ik heb een CV op Monsterboard, Totaljobs, Werk.nl, NationaleVacaturebank, Jobtrack, Stepstone. En dan ben ik er ongetwijfeld nog een hele trits vergeten.
De meeste van die profielen zijn erg incompleet en bewust onjuist. En in vrijwel alle gevallen zijn ze sterk verouderd.
Mijn online identiteit is versnipperd en van sterk wisselende kwaliteit. Ik kan (en wil) met geen mogelijkheid al die verschillende profielen onderhouden. Als ik er al zin in zou hebben zou de tijd mij simpelweg ontbreken. En de moeite die ik daarvoor moet doen staat niet in verhouding tot de meerwaarde die ik ervan mag verwachten.
Marc Drees In een blog entry op Marketingfacts wordt verwezen naar een zeer interessant artikel: Kids, the Internet, and the End of Privacy: The Greatest Generation Gap Since Rock and Roll.
Het grappige van dit artikel is dat het volgens mij niet over privacy gaat, maar over de wijze waarop een jongere generatie haar leven documenteert.
Waar vroeger een aantal dagboeken en een schoenendoos vol foto’s een jeugd kon documenteren zijn MySpace, Hyves, Facebook en Flickr (om er maar een paar te noemen) de hedendaagse, online substituten geworden. Het gemak en de coolness factor van deze sites, gecombineerd met de alomtegenwoordige telefooncamera, maakt het voor jongeren heel eenvoudig om een online dagboek aan te leggen. En het groepsgedrag van jongeren helpt daar natuurlijk ook nog een handje aan mee.
