Howard Rheingold schrijft in zijn boek Smart mobs over teens en tweens die elkaar ‘goede morgen’, ‘welterusten’, ‘ik verveel me’ en andere nietzeggende SMSjes stuurden. In Tokyo, in het jaar 2000… Via SMSjes hielden ze elkaar op de hoogte van hun gedachten, activiteiten en maakten ze afspraken. Vanuit dit perspectief bezien is het verwonderlijk dat het zo lang heeft geduurd voordat een toepassing als Twitter het daglicht zag. (meer…)
Monsterboard kan toch praten!
Eindelijk, meer dan 10 dagen na het eerste nieuws over de diefstal van persoonsgegevens bij Monster.com, komt Monsterboard in Nederland met een reactie, via een e-mail blast naar alle geregistreerde werkzoekenden. De e-mail draagt de titel: “Belangrijk nieuws voor Monsterboard gebruikers” en is ondertekend door Sal Iannuzzi, CEO van Monster.
Enkele citaten uit de e-mail:
Citaat 1: […]illegale wijze gegevens heeft ontvreemd van werkzoekenden die hun CV hadden geplaatst. Het ging hier vooral om namen, adressen, telefoonnummers en e-mailadressen van Amerikaanse gebruikers. (meer…)
Staat jouw blunder al op YouTube?
Web 2.0 heeft voor een global community gezorgd, met alle consequenties vandien. Vroeger kon je na een blunder je dagelijkse leven vrijwel direct weer oppakken. Maar tegenwoordig ligt dat wel iets anders.
Point in case: Miss Caitleen Upton, beter bekend als Miss Teen South-Carolina. Tijdens de Miss Teen USA verkiezing blunderde ze op gruwelijke wijze met haar antwoord op de vraag: “Waarom kan 20% van de Amerikanen hun eigen land niet aanwijzen op een wereldkaart?”.
De wekelijkse leesmap, 2
Hierbij de tweede wekelijkse leesmap met een selectie van interessante artikelen in de blogsphere rondom online recruitment.
Daar gaat ‘ie dan:
- Tot op heden zijn vacaturesites nog steeds niet veel meer dan digitale prikborden met “gezocht” advertenties. Terwijl door social networking de wijze van communicatie op Internet in hoog tempo evolueert zijn de tot uitsterven gedoemde vacaturesites slechts bezig om kleuren aan te passen (Totaljobs) of prijzen te verhogen (Monsterboard). Voor deze dinosauriers is hier een buitengewoon eenvoudig lesje social design dat ze ter harte zouden kunnen nemen….
- Dave Lefkow, voormalig Jobster Executive en ‘recruiter par-excellence’ stapt uit de business. Om … Bacon Salt te verkopen, een appetizer, uitgevonden door Dave en een vriend van hem! Een droef moment, maar ik twijfel er geen moment aan dat de wereld er beter/smakelijker van zal worden. Heel veel succes Dave!
- (meer…)
Verkeren in de financiele piepzak
Ik kan me heel erg opwinden over het verschijnsel minimumloon. Het mag dan relatief hoog zijn in Nederland, ik merk er niets van. Ik val zelfs nog onder het minimumjeugdloon met mijn 21 jaar, verdien net aan 5 euro per uur en vind dat ronduit belachelijk. Ik verzet evenveel uren of zelfs meer dan mijn collega’s op leeftijd en loop waarschijnlijk drie keer de winkel. Tot nu toe hou ik van mijn verjaardag omdat dat betekent dat ik weer (meer…)
Monsterlijke arrogantie?
Zoals ik al eerder meldde is Monster het slachtoffer geworden van een ‘roofoverval’ waardoor de de privacy van honderdduizenden mensen is geschonden. Maar naar nu blijkt was dit maar het topje van de ijsberg. Want de volgende berichten verschenen gisteren:
FederalTimescom: Hackers have stolen the names, e-mail addresses and telephone numbers of about 146,000 subscribers to USAJOBS.gov, the Office of Personnel Management said Aug. 29. The hackers accessed the information from the resume database run by Monster. com, which provides the technology for USAJOBS.gov, OPM said. Monster Worldwide told OPM that no Social Security numbers were compromised.
Uiterlijk of inhoud? Ehhh… pimp je CV!
Voor een CV bestaan geen harde regels over de opbouw en de informatie die dient te worden verstrekt. Natuurlijk, er zijn best practices.
Zo dient een CV tenminste te bestaan uit personalia, opleidingen en werkervaringen. Vervolgen kan je wat zinloos gereutel over hobbies, etc. opnemen. Referenties? Doe maar niet. Tenslotte dien je als kandidaat via een sociaal netwerk of Google gevonden te kunnen worden. Anders zijn je kansen in de kenniseconomie wel erg klein geworden. Tenzij een recruiter natuurlijk nog nooit van screening via Google of sociale netwerken heeft gehoord… (meer…)
Microblogging: is klein het nieuwe groot?
De usability goeroe Jakob Nielsen is rabiaat tegenstander van blogging omdat hiermee de kwaliteit van de geschreven informatie in het geding zou zijn:
To demonstrate world-class expertise, avoid quickly written, shallow postings. Instead, invest your time in thorough, value-added content that attracts paying customers
Maar Jakob had te lang nagedacht. Want nog voordat de inkt van zijn goed doorwrochte artikel was opgedroogd was hij al ingehaald door een nog vluchtiger fenomeen: microblogging. (meer…)
Ik word langzaam ‘een van hun’
Niets is leuker dan de omzet halen, behalve er overheen gaan. Het is een enorme kick om er wat honderdjes bij te kunnen schrijven en te zien dat je op 120 procent van de planning zit. Als me dit niet lukt, is de teleurstelling groot. Wanneer er op een zaterdag veel goed is teruggebracht en de teller gierend in de min staat, word ik licht wanhopig.
Ik heb er zelf een hekel aan als verkoopsters mij als klant belachelijk vriendelijk (meer…)
Van ‘employment consumer’ naar ‘employment prosumer’ ?
In een commentaar op een blog op Personeelslog heb ik al eens de employment consumer opgevoerd om daarmee het belang van een klantvriendelijke behandeling van kandidaten door recruiters onder de aandacht te brengen. Maar naar aanleiding van mijn eerdere posting op Recruitingfacts over de irrelevante wervingssite ben ik van mening dat het idee van de employment consumer niet ver genoeg gaat.Want het gaat om een daadwerkelijke communicatie tussen kandidaat en ‘het bedrijf’, via welk kanaal dan ook. Kandidaten zijn tenslotte niet alleen consumenten van informatie, ze kunnen ook informatie produceren.
Volgens Wikipedia heeft futuroloog Alvin Toffler het woord ‘prosumer‘ bedacht; als een combinatie van producer en consumer. Hij voorzag een toekomst waar de rollen van producent en consument in toenemende mate gaan overlappen. Als een wervingssite interactie met kandidaten zou bieden, worden kandidaten ineens employment prosumers.
Zomaar een paar manieren waarop kandidaten als producenten van informatie kunnen worden gezien:
– Kandidaten zijngewend om via IM met elkaar te communiceren; maar waar iseen wervingssite waar via IM met een recruiter kan worden gesproken? En waar de kandidaat ervoor kan kiezen de dialoog voor derden zichtvaar te maken?
– Kandidaten zijn gewend aan peer reviews, maar waar iseen wervingssite waaraan (toekomstige) collega’s allerlei praktische vragen kunnen worden gesteld? En waar deze vragen en antwoorden kunnen worden gedeeld met andere geinteresseerden?
– Kandidaten zijn gewend aan Flickr, YouTube; maar waar is een wervingssite waar foto’s of video’s van het laatste personeelsfeest kunnen worden bekeken? En waar er commentaar op kan worden gegeven?
– Kandidaten zijn gewend om hun ervaringen, meningen, tips, etc.achter te laten over produkten/diensten die ze hebben gebruikt, maar waar is een wervingssite waar dat kan?
Zo’n wervingssite bestaat volgens mij nog niet; ook niet in Amerika. Maar ik ben er van overtuigd dat binnen afzienbare tijd zulke wervingssites er gaan komen.
En dat is het moment waarop de employment consumer een employment prosumer wordt. Met alle positieve gevolgen vandien. Want als er een direct contact tussen vertegenwoordigers van het bedrijf en kandidaten tot stand wordt gebracht zal dit niet alleen het sollicitatieproces op termijn verbeteren. Het zal ook het respect voor elkaar versterken. Tenslotte reageer je anders als je weet dat er naar je wordt geluisterd.