Zuckerberg (oprichter Facebook) verkoopt portie aandelen

Heet nieuws van Valleywag:

Mark Zuckerberg cashes out
Venture capital’s ancien régime has been overturned. We hear Mark Zuckerberg, the founder of Facebook, has cashed out — before an IPO, before a sale, and before his investors. In the company’s recent financing round, insiders believe, he sold about $40 million worth of stock. A tiny portion of his $5 billion stake, but in cash rather than on paper, and “enough that he never has to think about money for the rest of his life,” says a person made privy to details of the sale. On the Sand Hill Road of old, this is simply not how things are done

Het hele verhaal is hier te vinden.

Iets te maken met Beacongate?

Reageren op weblogs

Afgelopen week heb ik wat discussies gehad over het reageren op weblogs. Zo stelde Jorrit Blok dat hij zijn klanten, overwegend recruiters, probeerde te overtuigen om wél te reageren op blogs. Waarom? Tweeledig. Ten eerste wordt er nog al eens afgegeven op recruiters (ik ben daar zelf iemand van die dat ook goed kan) en dat is in zijn optiek slecht voor de markt. En daar heeft hij natuurlijk gelijk in. Ten tweede is het goed voor je positie in google, want als je het slim aanpakt geef je aan voor welk bedrijf je werkt (in het geval van zijn klanten: het bureau) en een backlink is altijd goed voor je positie in google.

Ik weet echter ook dat er veel angst is onder mensen om te reageren. Het hebben van backlinks (blootgeven voor wie je werkt) is dan veelal nog enger, want ‘ik spreek niet voor mijn bedrijf’. Laat ik u één ding beloven: als u niet de bedrijfsnaam, maar uw eigen naam invult, zal niemand denken dat u namens het bedrijf spreekt. Die angst is geheel ongegrond, maar zit er goed in, zeker in Nederland. Maar dat is een argument om (semi) anoniem te reageren. Dan is er nog een heel groot aantal mensen dat helemaal niet reageert, en dat is jammer. (meer…)

Online referral programma’s, werken die eigenlijk?

Een referral programma is de meest effectieve manier om nieuwe medewerkers te werven. Dus online referral programma’s zijn een goede oplossing? Nee. Althans, niet zonder meer. En zeker niet op dit moment.

Wat is een referral eigenlijk?
Stel; ik wordt benaderd door een recruiter die ik goed ken. Zij (grotere kans dan een hij) is op zoek naar een … schaap met vijf poten. En laat ik nou toevallig een schaap met vijf poten kennen. Ik bel het schaap, vraag of zij (het is tenslotte een schaap…) geïnteresseerd is. Zo ja, dan zorg ik ervoor dat beide dames met elkaar in contact komen: een referral. Zo nee, dan meld ik dat aan de recruiter: geen referral.

(meer…)

IBM zegt: "Grote vacaturesites werken niet"

Generieke vacaturesites (zoals Monsterboards, Nationale Vacaturebank, Totaljobs) zijn zeer ineffectief in het leveren van nieuwe medewerkers. Dat blijkt althans uit mijn bewerking van de cijfers uit de Recruiting Trends Survey van 2007.

Volgens deze bewerking vreet dit type sites 34% van het recruitment budget op terwijl ze slechts 20% van het aantal nieuwe medewerkers leveren. Vergelijk dat eens met de effectiviteit van referral programma’s: met 6% van het budget wordt 21% van het aantal nieuwe medewerkers aangetrokken!

Dus waarom plaatsen bedrijven nog steeds vacatures op grote vacaturesites? Er is maar één reden te verzinnen: bedrijven meten niet! Bedrijven volgen het ‘onderbuik gevoel’. En die klopt niet.

(meer…)

Medewerkers online

Erwin van Lun’s Mens en merk schrijft vandaag over een aardig fenomeen: medewerkers online zetten. Dat is er fan van ben zal niemand verbazen, ik geloof in persoonlijk maken van bedrijven en mensen maken bedrijven persoonlijk.

Erwin heeft er een mooie quote bij staan: Voor headhunters lijken deze koplopers zich dus ook terecht geen zorg te maken. Wie zelfvertrouwen heeft als merk, straalt dat ook uit en zal alleen maar aantrekkelijker worden. 

En het zal niemand verbazen dat hij daar in mijn optiek gelijk mee heeft, ze zijn toch vindbaar, of zoals An de Jonghe altijd zegt: headhunting is niet over het vinden van iemand, maar het overtuigen dat hij elders beter af is.

Verhaal van een vertrekker

Nee, het gaat een keer niet over alumni. Hoewel Erwin Blom vertrekt bij de publieke omroep. Een man die daar veel goede dingen gedaan heeft. Zijn presentatie over de toekomst van TV en omroepen, in ‘Dick Hardt’ stijl, is goed leesbaar en heeft een aantal prachtige zaken. Ook voor recruiters zijn er een aantal van van belang.

Met alleen spannende of interessante TV is niets mis en live TV blijft lekker en belangrijk. Maar wie doet of de wereld niet veranderd, steekt zijn kop diep in het zand.

Het is niet ’the end of TV’, maar wel ’the end of TV as we know it’

Vraag je eerst af: welk verhaal wil ik vertellen of welk doel wil ik bereiken, bepaald dan je medium.

De hele presentatie is hier te zien

Recruiting Trends Survey: referral programma’s absolute nummer 1

De Recruiting Trends Survey van 2007, gesponsord door de Direct Employers Association, presenteert de source value index (SV index), waarmee de waarde van elk recruitment kanaal in een cijfer wordt uitgedrukt. De SV index is gebaseerd op het percentage nieuwe medewerkers per kanaal gedeeld door het percentage van het recruitment budget dat voor dat kanaal wordt besteed. Employee referral programma’s en de eigen websites van bedrijven zijn afgetekende winnaars; algemene vacaturesites, offline media en headhunters zijn overduidelijke verliezers. Tot zover weinig nieuws onder de zon.

Omdat het rapport weliswaar de nodige kwantitatieve informatie bevat maar ‘vergeet’ de berekeningswijze van de SV index te beschrijven ben ik zelf eens aan het rekenen geslagen. Ik heb daarbij niet alleen het percentage nieuwe medewerkers (A) en het percentage van het recruitment budget (B) per kanaal betrokken, maar ook de kwaliteit (C) en het aantal kandidaten (D) per kanaal, eveneens uitgedrukt in een percentage. Vervolgens heb ik de effectiviteit per kanaal als volgt berekend: (A/B)*(C/D). Vervolgens heb ik de effectiviteit genormeerd van op een schaal van 0 tot 100%. Pfft, zijn we er allemaal nog?

(meer…)

Leentje Fideldeentje

‘Studenten geven meer uit dan ze werkelijk hebben’, las ik vanochtend. Nogal wiedes, als je elke cappuchino gaat afwegen belandt je nog in een diepe depressie.

Veel van mijn leeftijdsgenoten leent een fiks bedrag bovenop het basisbedrag dat de IB-groep elke maand verstrekt. Sommigen hebben voor een bijbaantje de tijd noch de interesse, maar verruit de meesten kunnen op geen enkele andere manier hun geannexeerde stukje gang in Rotterdam of Leiden betalen en naast hun studie nog leven.

Toch (meer…)