Misbranding

Als je arbeidsmarkt merk niet klopt, moet je het fixen. Voor de één moeilijker dan de ander. Het Britse MI6 (de geheime dienst, zeg maar de AIVD), heeft zo’n probleem dankzij… James Bond films.

Het grote succes van de films trekt veel mensen aan die ook wel spion willen worden, graag schieten en voor ‘hare majesteit’ willen moorden, aldus dit artikel op Yahoo. Zo zie je maar… een mooi merk, veel gratis aandacht en sollicitanties danzij de filmindustrie, maar helaas wel het verkeerde beeld (we hebben geen ‘licence to kill’ en dragen geen Beretta’s) wat dan weer tot veel teleurstelling leidt bij sollicitanten. En een hoop werk, wat ze zoeken juist andere mensen dan spionnen.

Overigens is het dus wel een krachtige tool, TV en film. We hadden hier in Nederland jaren geleden geloof ik nog een serie over de landmacht (met Tycho Gernant en Babette van Veen als ik me niet vergis), mede gefinancierd door de landmacht om het werk realistisch in beeld te brengen en zo mensen aan te trekken. Wordt het in deze arbeidsmarkt tijd voor nog enkele van dergelijke projecten?

Judge, Jury, and Executioner?

Google is al geruime tijd een 1.000 pound gorilla. Niet bepaald een beest waar je ruzie mee wil. Terughoudendheid is het credo, anders wordt je uit de groep gestoten. En op het Internet betekent dat onzichtbaarheid. Geen fijn vooruitzicht.

Maar nu lijkt het erop dat Google zijn macht op een wel heel bijzondere manier heeft laten gelden: door de Pagerank van met PayPerPost geaffilieerde bloggers te resetten (lees: op “0” zetten)!

In mijn ogen biedt PayPerPost een onfatsoenlijke service. Ze brengen adverteerders en bloggers bij elkaar op een soort marktplaats. Adverteerders bieden vergoedingen aan bloggers die positief over hun producten willen bloggen. Bloggers kunnen hierop inschrijven. Verkapte reclame onder de noemer blogging. De nachtmerrie van de Cluetrain Manifesto. Maar niet illegaal, en niet verboden.

(meer…)

Randstad & Vedior?

Vandaag is bekend gemaakt dat Randstad een bod heeft uitgebracht op Vedior. Vedrio steeg op de eerste geruchten (waar Adecco en Private equity werden genoemd) ruim 22%, en nadat Vedior bekend maakte dat ze inderdaad vriendelijke gesprekken met Randstad voerde zelfs 31%. Randstaad daalt 2,5%.

Corné van Zijl van SNS Asset Mangemend stelt dat op operationeel niveau bij een fusie van de twee uitzenders wel nog een aantal haken en ogen zijn: ‘Vedior bestaat uit veel verschillende bedrijfjes waarin het meerderheidsbelangen heeft. Heel anders dan bij Randstad. Dat is ook waarom niemand had verwacht dat ze samen zouden gaan. De structuren van de bedrijven zijn erg verschillend. Ik weet heel zeker dat het voor Vedior ook een verrassing is geweest.’

Het verbaast mij ook, omdat de NMA waarschijnlijk in Nederland toch wel eisen zal stellen. Hoewel de markt verdeeld is, zijn het beide toch wel hele grote spelers.

Hoe ver ga je als recruiter

Oud collega Wilco blogt op Emploit over een wel heel ver gaande manier om mensen te identificeren (en zwaar onnodig omdat ik weet over welke ex collega het gaat en die ook gewoon in digitale netwerken te vinden is, maar dat terzijde).

De case in het kort: je belt, doet je voor als student bezig met een onderzoek, vraagt om het mail adres van een bepaalde persoon (hoe je aan zijn/haar naam komt is me nog even een raadsel). Dat krijg je niet, maar hij mailt ‘haar’ wel, studenten helpen we graag immers. En dan krijg je een mail terug met ‘eigenlijk werk ik voor een gerenomeerd werving en selectiebureau en heb ik misschien een leuke baan voor je’.

How low can you go?

Online vacatures (nog) duurder?

Joel Cheesman maakte woensdag melding van een presentatie van Tony Roy (MD van CareerBuilder.co.uk) op een conferentie waarbij Tony aangaf dat $ 2.000 vacatureplaatsingen realistisch zouden zijn:

If he had his way, Roy said, each postings on a job board would be $2,000 or so. He pointed out that that recruitment agencies typically charge 18 to 30 percent of first-year compensation as their fee, and print ads often cost much more than $2,000 … there’s no reason online posting rats shouldn’t go up to $2,000 over time.

Dit is dus niet Amerika, maar de UK. En dat is niet zover van Nederland! Zoals misschien bekend mag worden verondersteld is JobbingMall enige tijd geleden overgenomen door Careerbuilder.

Op dit moment biedt JobbingMall een enkele vacatureplaatsing nog aan voor 195 euro. Maar als de opmerking van Tony als enige indicatie voor de nabije toekomst mag worden gezien, zal deze prijs dus aanzienlijk gaan stijgen.

Dat zal ongetwijfeld betekenen dat de recente opmars van JobbingMall in de “HRlog top 40” wel eens snel kan worden omgezet in een snelle neergang.

Maar misschien wordt deze soep niet zo heet gegeten. Joel is zelfs van mening dat er sprake zou moeten zijn van dalende trend in de prijsontwikkeling; mede als gevolg van de impact van sociale netwerken en andere nieuwe intreders.

We wachten de ontwikkelingen af.

Mooi schilletje

Onlangs bracht de Volkskrant een bijlage uit ‘van student to starter’ boordevol met make-overs. Want welke vrouw laat zo’n belangrijke switch op de arbeidsmarkt nou voorbij gaan zonder een nieuwe garderobe. (Nou zie ik een switch op het gebied van zoiets banaals als merk dagcreme al als afdoende reden om mijn garderobe drastisch te herzien, maar dat terzijde). Personal shopper meneer Remeeus voorziet de dames van streng commentaar in de trant van ‘jij in een broek, daar zou (meer…)

Wel één van de 3G’s, maar niet té

Om iets viraal te laten gaan, moet je één van de drie G’s erin hebben zitten. Grof, geil of geweldadig. En dat moet dan in combinatie met grappig zijn, want gewoon grappig is doorgaans niet grappig genoeg om iets viraal te laten gaan. Maar hoe doe je dat nu zonder dat het ranzig wordt?

Neem een product als de wonderbra. Een product waar je natuurlijk snel over de top gaat, maar deze Spaanse viral laat zien dat het ook heel netjes, en toch heel goed kan. De vraag is nu; hoe vertaal je dit naar recruitment? Nou ja, daar heb je slimme mensen voor.

Social networks en sollicitaties

Viadeo heeft onderzoek gedaan naar de invloed die persoonlijke informatie op het internet heeft op sollicitatieprocedures. Belangrijkste conclusie: één op de vijf werkgevers zoekt online naar gegevens over sollicitanten. Nog belangrijker, want wél iets wat we misschien nog niet wisten: 59 procent zegt dat de gevonden informatie doorslaggevend is om iemand wel of niet uit te nodigen voor een gesprek. ‘Een kwart van de hr-verantwoordelijken wijst kandidaten af na het vinden van bepaalde informatie op het internet.’ (via: (meer…)