Nederland is een klein land en je merkt dat binnen recruitment Nederland elke dag. Er zijn maar een aantal fanatieke bloggers, er zijn maar een aantal innovatieve recruiters en er zijn maar een aantal toonaangevende organisaties op het gebied van innovatief recruitment. Wij kijken allemaal dagelijks op websites als RecruitmentMatters. Wie valt erop, wie is innovatief en wie durft zijn kop boven het maaiveld uit te steken.
Zo had ik laatst een gesprek met een corporate recruiter in het zuiden van het land, die betitelde het recruitment wereldje in de randstad als een incestueus groepje die elkaar allemaal een beetje aan het op naaien is. Ik zelf zie het zelf als bijna Maffia, we lijken inderdaad allemaal wel familie. Als je kijkt naar het standaard congresje in Nederland, zijn er altijd “the usual suspects” te herkennen. Ik geef zelf ruiterlijk toe dat ik tot deze categorie behoor. Ik ben ook op alle vacature beurzen, social media workshops en andere hoeren en snoeren events te vinden. Uiteraard om contacten aan te halen, relatie beheer te doen en kennis op te doen. Uiteraard ook om te zorgen dat mensen je kop weer zien, want die 100 tweets per dag is gewoon niet genoeg.


