Het is weer eens tijd om een update te geven van de stand van Nederland arbeidsland via mijn hoogst persoonlijke misère index, die weer is gebaseerd op de volgende cijferreeksen:
Uitzendindex (ABU)
Het aantal vacatures (Jobfeed)
De werkloosheid (CBS)
Het aantal faillissementen (Faillissementen.com)
Voor elk van deze maandreeksen is de periode van januari 2008 tot heden genomen en een voortschrijdend maandgemiddelde (gebaseerd op het gemiddelde van 12 achtereenvolgende maanden) berekend. Het resultaat is vervolgens omgezet in een procentuele verandering over de looptijd waarbij 2008 als vertrekpunt (0%) is genomen. Hierbij is de getoonde ontwikkeling van werkloosheid en aantal faillissementen natuurlijk invers:
Arbeidsmarkt: procentuele verandering cijferreeksen, (2008 = 0%), januari 2008 – oktober 2014
Ja, dat ziet er fraai uit. Als je tenminste opgaande trendlijnen als voldoende waardevol acht om vrolijk van de worden. Een dompertje op de feestvreugde lijkt me toch het feit dat ondanks al die opgaande lijnen we nog altijd het niveau van 2008 nog lang niet hebben gehaald. Zelfs de meest optimistisch ogende trendlijn, die van het vacaturevolume, zit nog altijd meer dan 10% onder het niveau van 2008. En laat ik het over de trendlijn van de werkloosheid maar helemaal mijn mond houden. Maar van de werkloosheid weten we natuurlijk dat het een trailing indicator is. En aangezien alle andere indicatoren al een tijdje in de lift zitten is het (hopelijk) slechts een kwestie van tijd tot de trendlijn van de werkloosheid ook scherper naar boven gaat afbuigen.
Door bovengenoemde reeksen samen te voegen, krijg je één indicator voor de stand van de arbeidsmarkt. En dat ziet er zo uit:
Misère index, ontwikkeling arbeidsmarkt (2008 = 0%), 12-maands voortschrijdend gemiddelde, januari 2008 – oktober 2014
Dit ziet er toch een stuk minder positief uit dan die aparte trendlijnen. We hebben nog een lange weg te gaan om alleen al op het niveau van 2008 terug te komen, laat staan om groei te laten zien.
Meer dan zes jaar na het uitbreken van de financiële crisis zijn we dus nog altijd niet terug op het pre-crisisniveau. Waarmee de diepte en de duur van deze crisis wel zeer scherp duidelijk wordt. En stel je toch eens voor dat 2015 geen verder economisch herstel gaat laten zien. Want hoewel er om he hardst wordt geroepen dat consumenten meer gaan uitgeven waardoor de economie sterker gaat groeien moet dat allemaal nog maar blijken. En als we de (economische) onrust in de wereld om ons heen bekijken is er een gerede kans dat we weleens in een krimp terecht kunnen gaan komen.
Maar als ons een nieuwe recessie staat te wachten, wat gaat daarvan de impact zijn op onze economie en daarmee op de arbeidsmarkt? Het is tenslotte niet zo dat bedrijven in de afgelopen jaren een stevige vetlaag hebben opgebouwd om een nieuwe winter te kunnen overleven. Graatmager is waarschijnlijk een betere kwalificatie en dat is geen goede zaak. Maar het lijkt er niet op dat we ons goed kunnen wapenen tegen een volgende tegenslag. Bepaald geen aangenaam idee.