Elke twee seconden wordt ergens ter wereld het curriculum vitae voor eens en altijd doodverklaard. Volgens de een komt dit door Linkedin, volgens een ander door videosolliciteren, referralrecruitment of open hiring. De laatste tijd zorgt vooral het magische aura van matchen op skills voor het groepsgewijs ten grave dragen van het vermaledijde overzicht van iemands levensloop. Is dit terecht?
Heeft een sollicitant baat bij een cv of juist niet? Een wetenschappelijk verantwoord antwoord op deze vraag bleek voor mij lastig te vinden. Elke universiteit ter wereld geeft tips over hoe je je cv aantrekkelijk maakt. Maar nergens vind ik antwoord op de vraag of je mét een cv sneller een baan vindt dan zónder.
Het lijkt voor de hand liggend. Een cv helpt. Maar onderbouwing van deze aanname is niet eenvoudig. Integendeel.
Waarom gebruiken recruiters nog steeds cv’s?
Dood of niet, matchen gebeurt nog steeds op basis van iemands cv en dat is logisch, want een cv bevat min of meer controleerbare gegevens. Je kunt een diploma checken. Je kunt een voormalig werkgever bellen. Je kunt een sollicitant lastig vallen als er een gat zit in diens werkzame leven… Voor recruiters is een cv buitengewoon handig.
Hebben sollicitanten iets aan een cv?
Maar hoe zit het met sollicitanten? Hebben zij baat bij een cv? Is het niet effectiever om te bellen en je verhaal te doen dan deel uit te maken van een saaie stapel? Is het niet beter om naar je Linkedin profiel te verwijzen? Of kun je niet beter hameren op een of ander sociaal bewijs van jouw kunnen?
Word je eerder aangenomen met cv dan zonder? Hoe langer ik erover nadenk, hoe meer wetenschappelijk onderzoek ik raadpleeg, des te onzekerder word ik over het antwoord.
Hulplijn
Ik besloot de vraag daarom voor te leggen aan een eminent expert. Professor Jol Stoffers weet meer van dit specifieke onderwerp dan de meeste stervelingen. Aan hem stelde ik de vraag voor of je makkelijker werk vindt als je een cv hebt. Stoffers was zo goed om me in contact te brengen met onderzoek dat aan mijn vraag raakt.
De theorie
Eerst even de definitie. ‘iets aan een cv hebben’ betekent voor mij dat je met een cv makkelijker een nieuwe functie verwerft dan zonder een cv.
Volgens wetenschappers valt het verwerven van nieuw werk onder het begrip ‘employability’. Naar employability wordt veel onderzoek gedaan. Nederland behoort hierin tot de wereldtop. Mijn vraag is dus of een cv je employability vergroot.
Definitie
Employability heeft betrekking op de mate waarin iemand in staat is een baan te verkrijgen of te behouden en bestaat uit verschillende dimensies. Employability professor Beatrice Van der Heijden et al. (2018) geeft er vijf: beroepsexpertise, organisatie-sensitiviteit, persoonlijke flexibiliteit, proactieve houding en balans tussen tegenstrijdige belangen.
Toepassing
Maar wat kun je met deze definitie?
De score van een persoon op deze dimensies kun je vermelden in een cv of motivatiebrief. Vaak zijn ze terug te vinden in werkervaring, opleiding, en een concreet voorbeeld van flexibiliteit of proactieve houding.
Er is dus een relatie tussen employability en cv. De 5 dimensies van employability kun je in een ambachtelijk cv tot uitdrukking laten komen. Maar doen mensen dat ook en worden zij sneller aangenomen dan anderen? Nee. Helaas zijn weinig mensen daar bewust mee bezig als ze een cv insturen om te solliciteren.
Het hebben van een cv is dus meer een weergave van de employability dan dat het de employability vergroot. Er bestaat een relatie tussen employability en cv, maar nog steeds is niet duidelijk of een sollicitant profijt trekt van een cv.
Hypothese
Aan de andere kant kun je je voorstellen dat je zonder cv minder makkelijk aan een baan komt, en daarom een cv wel bijdraagt aan je employability. Maar is bestaat daar bewijs voor?
Het weglaten van een niet-westerse achternaam vergroot de kans op een baan (zie o.a. Andriessen et al. 2012). De niet-Westerse achternaam zegt echter niets over de competenties van iemand, wel zegt het iets over de vooroordelen van werkgevers en recruiters. Hieruit blijkt dat employability (de kans werk te hebben en te houden) niet alleen persoons, maar ook omgevingsafhankelijk is. Als we dit doortrekken naar een cv, dan zou het kunnen betekenen dat mensen met een cv meer voldoen aan de verwachtingen van een werkgever, en daarmee dus sneller aan een baan komen.
Mensen zonder cv voldoen niet aan de verwachtingen van recruiters en vallen daarom vaker af, zo lijkt het. Maar het is dus nog niet onderzocht. Toch ben ik voor mijn gevoel een stapje dichter bij een antwoord op mijn vraag.
Conclusie
De vraag was of je een cv nodig hebt. Het antwoord lijkt “ja” te zijn. Zonder cv wijk je af. Recruiters houden niet van afwijkingen. Wijk je af? Dan val je af. Zonder cv val je af. Je hebt dus een cv nodig.
Als deze redenering klopt dan betekent dit nogal wat voor alle sollicitatie experts op de hele wereld die allemaal roepen dat je meer moet opvallen dan je buurman (je buurman krijgt natuurlijk hetzelfde te horen). Hun adviezen kunnen dan bij het grof vuil. We besteden dan met zijn allen jaarlijks miljoenen aan contraproductieve adviezen. Kunnen we dit geld niet beter besteden aan meer fundamenteel onderzoek?