Op een borrel werd ik door een vakgenoot aangesproken op mijn blogje “Zullen we recruiters door robots vervangen?” Zijn punt was dat recruiters béter toekomstig gedrag van een kandidaat kunnen herkennen dan robots. Hij sloot zich aan bij de opmerkingen op Linkedin dat de recruiter de menselijke maat bewaakt. Een paar nootjes en een biertje verder merkte ik dat dit een heel belangrijk punt voor hem was.

Wees gerust, voorlopig ben ik niet betrokken bij een project waar de recruiter wordt vervangen door een robot. Maar mensen die gedrag kunnen voorspellen, dat triggerde mij. Een tiental jaar geleden heb ik tijdens een training met veel vakgenoten (zogenaamde mensenkenners) aan een experiment deelgenomen. In dit experiment werd een oude film “12 Angry Men” getoond. De film gaat over 12 juryleden die iemand schuldig of onschuldig moeten bevinden. In het begin van de film kan je op basis van het gedrag van de juryleden voorspellingen doen over het gedrag van de juryleden verderop in de film. In ons groepje van ongeveer dertig mensenkenners was er maar één persoon die daadwerkelijk juiste voorspellingen kon doen. De rest was niet meer dan toeval. Nu zie je in een film natuurlijk alleen acteurs en zijn ze niet fysiek aanwezig. Toch op het eerste gezicht niet het gemakkelijkst om voorspellingen te doen op basis van je mensenkennis.

(meer…)

Dirk Goossens liet ons weten dat robots werk scheppen. Of dat waar is zullen we in de toekomst gaan zien. Het valt niet te ontkennen dat het dit jaar veel over het thema “de verandering van de arbeidsmarkt door verder gaande robotisering” ging. Onze trendwatchers en ander soort van wijze voorspellers buitelen over elkaar heen om aan te geven welke banen verdwijnen en welke verschijnen. Vaak zit er achter deze wijsheid een gedachte als “Dat de technologische veranderingen meer een banen generator zijn dan een banen vernietiger”. De redenering loopt ongeveer als volgt; technologie geeft productiviteit, productiviteitverhoging geeft economische groei, economische groei betekent meer werk. Zeker, het werk verandert, maar meer werk?

Als historicus heb ik mijn twijfels. Het klinkt als een logische redenering maar met wat goede wil kan ik zeker historische voorbeelden van economische groei door technologische veranderingen geven die voor veel mensen weinig goeds hebben betekend. Natuurlijk werden er ook veel mensen later beter van. De Dickiaanse voorbeelden van armoede van arbeiders die in plaats van hun vroegere handwerk, toen in fabrieken, mijnen en boerderijen moesten werken zijn legendarisch. In Rusland wilde revolutionaire denkers snel van de rurale samenleving naar een technologische samenleving om een proletariaat te kweken dat door armoede rijp zou zijn voor de revolutie.

(meer…)

Op een borrel werd ik door een vakgenoot aangesproken op mijn blogje “Zullen we recruiters door robots vervangen?” Zijn punt was dat recruiters béter toekomstig gedrag van een kandidaat kunnen herkennen dan robots. Hij sloot zich aan bij de opmerkingen op Linkedin dat de recruiter de menselijke maat bewaakt. Een paar nootjes en een biertje verder merkte ik dat dit een heel belangrijk punt voor hem was.

Wees gerust, voorlopig ben ik niet betrokken bij een project waar de recruiter wordt vervangen door een robot. Maar mensen die gedrag kunnen voorspellen, dat triggerde mij. Een tiental jaar geleden heb ik tijdens een training met veel vakgenoten (zogenaamde mensenkenners) aan een experiment deelgenomen. In dit experiment werd een oude film “12 Angry Men” getoond. De film gaat over 12 juryleden die iemand schuldig of onschuldig moeten bevinden. In het begin van de film kan je op basis van het gedrag van de juryleden voorspellingen doen over het gedrag van de juryleden verderop in de film. In ons groepje van ongeveer dertig mensenkenners was er maar één persoon die daadwerkelijk juiste voorspellingen kon doen. De rest was niet meer dan toeval. Nu zie je in een film natuurlijk alleen acteurs en zijn ze niet fysiek aanwezig. Toch op het eerste gezicht niet het gemakkelijkst om voorspellingen te doen op basis van je mensenkennis.

(meer…)

Dirk Goossens liet ons weten dat robots werk scheppen. Of dat waar is zullen we in de toekomst gaan zien. Het valt niet te ontkennen dat het dit jaar veel over het thema “de verandering van de arbeidsmarkt door verder gaande robotisering” ging. Onze trendwatchers en ander soort van wijze voorspellers buitelen over elkaar heen om aan te geven welke banen verdwijnen en welke verschijnen. Vaak zit er achter deze wijsheid een gedachte als “Dat de technologische veranderingen meer een banen generator zijn dan een banen vernietiger”. De redenering loopt ongeveer als volgt; technologie geeft productiviteit, productiviteitverhoging geeft economische groei, economische groei betekent meer werk. Zeker, het werk verandert, maar meer werk?

Als historicus heb ik mijn twijfels. Het klinkt als een logische redenering maar met wat goede wil kan ik zeker historische voorbeelden van economische groei door technologische veranderingen geven die voor veel mensen weinig goeds hebben betekend. Natuurlijk werden er ook veel mensen later beter van. De Dickiaanse voorbeelden van armoede van arbeiders die in plaats van hun vroegere handwerk, toen in fabrieken, mijnen en boerderijen moesten werken zijn legendarisch. In Rusland wilde revolutionaire denkers snel van de rurale samenleving naar een technologische samenleving om een proletariaat te kweken dat door armoede rijp zou zijn voor de revolutie.

(meer…)