Zelf ben ik erg teleurgesteld in Xing, ik heb het gevoel dat ze hun eigen graf graven door mensen niet meer standaard een maand premium te geven waardoor een fatsoendelijke start maken bijna onmogelijk is (enkel wanneer je wordt uitgenodigd krijg je nog die maand premium. Maar nu lees ik op Emerce dat de cijfers nog erg meevallen. Xing is gegroeid van 1,5 miljoen gebruikers vorig jaar, naar 4,3 miljoen nu. Ik ben benieuwd hoeveel daarvan Nederlands zijn, vorig jaar waren dat er nog zo’n 40.000. Linkedin heeft zo’n 14 miljoen gebruikers wereldwijd, waarvan naar mijn laatste gegevens zo’n 350.000 Nederlanders. Linkedin lijkt fors te groeien, Xing niet echt, in Nederland dan. Misschien dat ik toch mijn Xing profiel maar weer iets actiever moet houden, want de cijfers zijn hoopvol.
9 tot 5 mentaliteit
Stel, je werkt bij een groot bedrijf, ooit nog van de overheid geweest, wat al jaren in de vrije markt zit en het op zich best goed doet. Stel, je hebt de mentaliteit van een ‘echte’ online marketeer, flexibel en gedreven. En je wordt gebeld om 9 uur ’s ochtends door je HR manager met de vraag waar je eigenlijk bent. Je antwoord: lekker met een kop koffie op de bank. Het antwoord van deze HR manager is dat het toch wel de bedoeling is dat je om 9 uur op kantoor bent, want er is zoiets als kantoortijden.
En dan moet je voor zaken naar het buitenland, werk je hard en veel, en land je om 1 uur ’s nachts op Schiphol. Wat doe je dan? Nou, in ieder geval die HR manager even bellen op zijn privé nummer thuis dat je weer terug bent en dat je werkdag er nu wel op zit…
Online referral programma’s, overbodig en complex?
Een online referral programma is een sociaal netwerk met een zeer duidelijk omlijnd doel; mijn netwerk en de netwerken van mijn netwerk inzetten om kandidaten vinden.
Online referral programma’s zijn geen onverdeeld succesverhaal. Wat bekende voorbeelden:
Jobster. Het meest gehypte online referral programma dat wegens gebrek aan financieel succes vervolgens als een kameleon allerlei andere kleuren heeft aangenomen. Zonder daarmee overigens succesvol te zijn.
H3. Bij dit systeem kan ik mijn bestaande relaties downloaden. En ik kan vervolgens een verzoek naar mijn netwerk sturen. Eventueel geïnteresseerden in mijn netwerk kunnen zelf reageren of het verzoek naar hun contacten sturen. Die op hun beurt weer hetzelfde kunnen doen. Enzovoorts, enzoverder. H3 heeft geen zieltjes gewonnen met hun recente, nogal forse prijsverhoging.
Privacy? Monster! HRMC!!
Een bericht van gisteravond op BBC: UK’s families put on fraud alert. De Engelse belastingdienst (HRMC) heeft CD’s met daarop de gegevens van alle families met kinderen jonger dan 16 jaar verloren…
Volgens bovenstaand bericht gebeurde dit op 18 oktober en werd het management van HRMC pas op 8 november ingelicht.. Volgens de website van Standard Life gebeurde dit echter eind september en werd hierop pas op 26 oktober door HRMC gereageerd door klanten aan te schrijven…
De handelsgeest van mijn zusje
8 november was het zo ver: Roberto Cavalli’s collectie voor H&M lag in een aantal winkels. Weken van voorbereiding waren aan dit moment vooraf gegaan. Wat heb ik geleerd van de vorige keer en wat worden dé items? Wie gaat waarheen en wanneer rijdt de eerste trein?
Mijn zusje ging dit keer naar Belgie, mijn moeder naar Den Haag en ik, traditiegetrouw, naar Rotterdam. Waar ik mijn vrienden van Stella, Viktor&Rolf en Karl tegenkwam. Je (meer…)
Slimme SPAM?
Zoals misschien bekend heb ik enige tijd geleden een anonieme CV op Monsterboard gezet, gewoon om eens te testen wat voor reacties er komen. Dat adres wordt dus verder voor weinig gebruikt, dus één ding is zeker: alle mail die erop komt, komt door mijn Monsterboard CV.
En alle nieuwsbrieven waar ik ineens op geabonneerd ben, zonder daarvoor toestemming gegeven te hebben, vallen dus onder de categorie: SPAM. En dan mag je de Computable award voor beste ICT recruiter vorig jaar gewonnen hebben (wat in principe gewoon gelijk staat aan het feit dat je tot hun beste adverteerders behoort), SPAM blijft SPAM.
Echter, de actie is op zich slim bedacht, hoewel de vraag is hoeveel mensen er in trappen. Volgens de site al 1.151, wat op zich best een behoorlijk aantal is (1.151 CV’s… ik ken IT recruiters die daar veel voor over zouden hebben).
Dit jaar hebben wij de Computable Award gewonnen voor ‘beste ICT recruitmentbureau 2007’, mede dankzij het succes van de actie ‘Verdien jij wat je waard bent’. Door dit grote succes herhalen wij deze actie!il jij een vitamineboost voor jouw carriere? En wil jij weten wat je waard bent? Wij kunnen ervoor zorgen dat jij verdient wat je waard bent.
Wat moet je hiervoor doen? Helemaal niet veel!
Check hoeveel Vitamine ICT jij in je hebt via www.verdienjijwatjewaardbent.nl … vul het formulier naar waarheid zo volledig mogelijk in … mail je CV … en binnen 48 uur krijg je per mail te weten wat jij waard bent!
In andere woorden: laat je gegevens achter, inclusief je CV. Vertel ze ook nog eens wat je verdiend (lekkere benchmark info) en je krijgt zonder twijfel te horen dat ze een baan voor je hebben die meer verdiend. En aangezien ze op basis van een Monsterboard CV al schijnen te denken dat ze je mogen SPAMmen, ga ik ervan uit dat je telefoon en mail adres beter kan afsluiten.
Spamming achter grote motoren: Buzzlogic
Venturebeat had gisteren een interessant item over social media trackers naar aanleiding van het nieuws dat Buzzlogic een additionele financiële injectie had gekregen.
Volgens The Cluetrain Manifesto was een markt oorspronkelijk een conversatie tussen kopers en verkopers. En dankzij nieuwsgroepen, blogs en sociale netwerken zijn markten weer conversaties geworden. Waar de reputatie van bedrijven en hun producten en diensten gemaakt en gebroken kan worden. (meer…)
Sociaal wonder
Door de alomtegenwoordigheid van internet, de populariteit van netwerksites als Hyves en Myspace en de ‘googlebaarheid’ van namen neemt het creeren en bijhouden van een ‘digitale persoonlijkheid’ op internet de laatste jaren een grote vlucht. De lage prijs voor een internetadres (niet meer dan een paar tientjes per jaar) draagt hier vermoedelijk ook aan bij. Zelfs de winterschilder heeft tegenwoordig een webpagina.
Ouders vragen al domeinnamen voor hun kinderen aan als deze nog maar net verwekt zijn. Onder het motto: investering in de toekomst. Omdat je naam al geregistreerd is kun je de website meenemen door je tienerjaren, tot een eventuele eigen zaak. Als de site geregistreerd staat volgens het format naamachternaam.nl en dus niet babyanna.nl.
Zijn mijn CV en online identiteit wel ‘in sync’?
Stel, ik ben een jonge en hoog opgeleide Gen Yer en klaar voor de arbeidsmarkt. En stel dat ik me heb ingeschreven bij een paar vacaturesites en daar mijn CV heb achtergelaten. Ben ik dan goed bezig, en kan ik op deze manier een leuke baan vinden?
Als we het risico van spam even buiten beschouwing laten zijn er vanaf dit moment mensen die mijn CV kunnen beoordelen en besluiten of ik al dan niet interessant ben. Dit kunnen werkgevers zijn, maar vooral intermediairs die proberen een centje te verdienen aan mijn ‘user-generated content’.
De waarde van onderzoek
Zelf ben ik nogal eens sceptisch over onderzoeken. Als oud onderzoeker is het natuurlijk makkelijk gaten te schieten in onderzoeken, want geen enkel onderzoek is waterdicht. Maar soms gaat het niet zozeer om de betrouwbaarheid van onderzoek of de validiteit, maar eenvoudigweg om de interpretatie ervan. In mijn dagelijkse werk merk ik dat veel bedrijven onderzoek oftewel klakkeloos aannemen oftewel afdoen als niet relevant omdat het niet strookt met hun eigen gevoel of bevindingen. Beide zijn zaken waar ik grote moeite mee heb.Daarom was ik dan ook positief verbaasd toen ik recentelijk op een lezing was van Inter Access (een middelgroot IT bedrijf) over hun arbeidsmarktcommunicatie strategie (geen klant van me, maar ze doen wel wat ik mijn klanten probeer te leren). Op de vraag: ‘wat willen kandidaten’ keek men eerst naar onderzoeken die hierop te vinden waren waarbij je in deze markt snel uitkomt bij het AGO van Intelligence-group. Deze publiceerde enige tijd geleden een lijst met de 10 belangrijkste factoren waarom mensen werken, klakkeloos overgenomen door Intermediair, maar op weblogs toch wel in twijfel getrokken. En terecht, want de vraag is wat zo’n persbericht nu allemaal zegt?
