Ruim twee maanden geleden was het voor het laatst dat het CPB met een ‘prognose’ was gekomen over (onder meer) de ontwikkeling van de werkloosheid in ons land. En vandaag kwam het CPB met de lang verwachte nieuwe ‘prognose’ waar iedereen met argusogen naar uitkeek, want wat zou het CPB over begrotingstekort zeggen? Er was een zucht van opluchting te horen, want het CPB zei dat het met dat begrotingstekort wel mee zou vallen; overigens uitsluitend dankzij een magische (en gigantische) groei van de voor Nederland relevante wereldhandel. In deze prognose schemert al een vermoeden van een stevige hopiumverslaving van onze ‘rekenmeesters’ door.
Maar als ik naar de ‘prognoses’ voor de werkloosheid kijk slaat dat vermoeden om in een aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid dat het hele CPB zwaar aan de stimulerende middelen zit. En is er een garantie dat het CPB voor de zoveelste keer de plank op een indrukwekkende manier mis gaat slaan.