Afgelopen vrijdag was het weer zover: TruAmsterdam. Het beloofde net zoals de voorgaande keren een bijzondere dag te worden. Met als ondertitel “The Battle Edition” was er genoeg te beleven. Mij werd gevraagd om samen met Zeenat Alibux onze ervaringen als werkzoekenden te delen met de aanwezige recruiters. De titel van de track: The Jobseeker experience. Voor Zeenat, op zoek naar een functie als secretaresse of administratief medewerkster, was dit de eerste keer TruAmsterdam. Voor aanvang kon ik haar geruststellend vertellen dat recruiters best leuke mensen zijn. Soms. Recruiters die ik tegenkwam, bereidde ik voor op een stevige sessie “recruiter-bashen”, wat natuurlijk geenszins de bedoeling was. Verwachtingsmanagement noemen ze dat.

Dat solliciteren frustrerend is, werd al gauw duidelijk. Niet dat Zeenat of ik geëmotioneerd onze frustraties op tafel gooiden, in tranen uitbarstten of ons moedeloos op de knieën lieten vallen, nee. Juist bij de recruiters die het werkelijk goed voor hebben met werkzoekenden, die met zorg en aandacht de kandidaat door soms kwellende sollicitatieprocedures heen leiden, merkte je dat dit onderwerp hoog zit. De afgelopen jaren is er genoeg over mislukte cv-schuivers en profiteurs geklaagd. Zoveel, dat het lijkt alsof er enkel recruiters zijn die, als ze even niet tweeten met hun collega’s, een kandidaat enkel zien als mogelijke bijschrijving op hun bankrekening. Een dergelijk sentiment is ook logisch, omdat het hier niet alleen om mensen draait, maar ook omdat een nieuwe baan voor een werkzoekende van enorm belang kan zijn: zowel financieel als emotioneel.

De negatieve kandidaatervaring

De impact van een negatieve kandidaatervaring is dus per definitie groot. Het is goed om te zien dat er recruiters zijn die willen opstaan tegen het stigma dat de recruiter heeft gekregen. Dit neemt niet weg dat het werkzoekenden soms onmogelijk gemaakt wordt. Een greep uit de inventarisatie:

• Geen reactie op de sollicitatie;
• Een standaardafwijzing zonder beargumentatie;
• Weken wachten op een reactie;
• Slechte voorbereiding op het sollicitatiegesprek.

Dergelijke fouten getuigen van het ontbreken van enig benul van de wereld van de werkzoekende, van een egocentrisch machtsvertoon dat de sollicitant maar te slikken heeft. Of niet? Als soort van verklaring werd aangegeven dat er soms wel 200 sollicitaties binnenkomen op een vacature. “Die sollicitanten zijn dus echt niet allemaal persoonlijk af te wijzen.”. Laat die 200 sollicitanten eens 200 potentiële klanten zijn. Die ga je dan echt niet allemaal persoonlijk benaderen toch? … Dat een gedeelte van de sollicitanten vervolgens om een duidelijke argumenten zal vragen, doet er even niet toe. Dat de vacaturetekst niet gebruikt is als selectiemiddel, valt de recruiter niet aan te rekenen. Dat er enkel reactief geworven is, in plaats van zelf aan de voorkant te selecteren en de juiste kandidaten uit het netwerk te benaderen…ach.

Gelukkig was de stem van deze recruiter in de minderheid. Het overgrote gedeelte van de aanwezigen beaamde dat persoonlijk contact tussen recruiter en kandidaat erg belangrijk is. Niet alleen om de ervaring van de kandidaat beter te laten zijn, maar ook omdat een kandidaat misschien niet voor die ene, maar wel voor een andere vacature geschikt is. Een positieve ervaring als kandidaat kan namelijk ondanks een afwijzing alsnog van waarde zijn.

Tips voor werkzoekenden

Natuurlijk hebben we gezocht naar tips voor werkzoekenden. Kort samengevat: gebruik je netwerk, laat zien waarvoor mensen jou moeten hebben en haal de recruiter uit de 6-seconden-cv-scan-routine.

1. Gebruik je netwerk

Mensen uit je netwerk kunnen veel voor je betekenen. Zo kunnen zij zien dat een functie beschikbaar is voordat de vacature open of online staat. Op die manier kun je de eerste sollicitant zijn. Daarnaast kunnen mensen uit je (professionele) netwerk je introduceren bij organisaties die je interessant vindt of die bij jou passen. Door geïntroduceerd te worden, val je meer op en krijg je beter de kans te laten zien wat je kunt.

Ook recruiters kunnen waardevol zijn voor je netwerk. Zij hebben vaak een groter netwerk en zien veel vacatures voorbij komen, ze kunnen je helpen met je cv (voor zover je die nog gaat gebruiken bij het solliciteren) en met het selecteren van mogelijke werkgevers. Persoonlijk kom ik het liefst (vacature of niet) in contact met de hiring manager zelf in plaats van met de recruiter, maar er zijn recruiters welwillend en invloedrijk genoeg om jou een streepje voor te geven op de concurrentie. Maak hier dus gebruik van: leg contact, onderhoud je netwerk en investeer in relaties.

LinkedIn is een makkelijke manier om je netwerk vast te leggen en te onderhouden. Ik heb direct na de track The jobseeker experience met Zeenat haar LinkedIn-profiel aangemaakt. Op het moment van schrijven is het nog niet helemaal compleet, maar er wordt aan gewerkt. Dat van mij is trouwens consequent aan verandering onderhevig. Hoe langer je er naar kijkt, des te meer je wilt veranderen.

2. Profileer jezelf

Veel recruiters gebruiken social media, met name LinkedIn, om kandidaten te vinden. Gebruik dus je LinkedIn-profiel om te laten zien wat je wil en waar je goed in bent, zodat je daadwerkelijk gevonden wordt. Zie je LinkedIn-profiel niet als iets statisch, maar gebruik het om middels statusupdates en discussies in groepen jezelf onder de aandacht te brengen van je netwerk. Let wel, vermijd spam. Daar hebben we twitteraccounts van W&S-bureaus voor.

3. Haal de recruiter uit de 6-seconden-cv-scan-routine

“Men” zegt, sommige van de aanwezige recruiters spraken dit tegen, dat na het ontvangst van het cv en de brief allereerst het cv bekeken wordt. Zes seconden. Acht, als de recruiter dyslectisch is. Is er een goede match, dan wordt er langer naar het cv gekeken. Is er daarna nog steeds sprake van een match, dan wordt je cv ter beoordeling naar de hiring manager gestuurd. Vaak wordt je brief dan niet gelezen. Ik kan maar lastig goede onderzoeken vinden die hier iets zinnigs over zeggen, maar kan me er wel iets bij voorstellen. Zeker als de recruiter 200 reacties op een vacature ontvangen heeft…

Als je echt wilt opvallen, stuur dan geen cv, maar benader de hiring manager of recruiter en profileer jezelf. Natuurlijk is het te gechargeerd om te stellen dat cv’s er dan helemaal niet meer toe doen, maar probeer de uitdaging maar eens aan te gaan. Je valt met name op als je in staat bent om de recruiter, die 200 cv’s aan het scannen is met 0,17 cv per seconde, uit zijn routine te halen. Benader de recruiter eens met een goed verhaal over jezelf via LinkedIn, Twitter of telefonisch. Geheid dat je meer in de spotlight staat dan je concurrenten. Tenzij we dat nu allemaal gaan doen natuurlijk. Of wanneer de recruiter je genadeloos terugbonjourt naar het conventionele kanaal: de website en die verdomde Solliciteer Nu!!11!!1!-knop.

Tot slot

Al met al vond ik het goed om te merken dat niet alleen werkzoekenden moeite hebben met sommige sollicitatiesprocedures, maar dat het ook recruiters aan het hart gaat. Het gaat tenslotte om mensen en mensenwerk. Toch?

Mocht je interesse hebben in iemand die online communicatie, ICT en recruitment kan vertalen naar nieuwe ontwikkelingen, neem dan gerust contact met me op!