Marc Drees Staat een onethisch business model garant voor onethisch gedrag van haar medewerkers? Als je naar een duidelijk criminele organisatie als de Mafia kijkt, is het antwoord een ondubbelzinnig JA. Maar hoe zit het met legitieme bedrijven?
Zie PayPerPost. Dit bedrijft probeert een marktplaats te creëren waar adverteerders verzoeken kunnen indienen voor blogpostings die, tegen betaling, door bloggers worden uitgevoerd. PayPerPost verdient 10% aan elke transactie.
Marc Drees Jason Goldberg is CEO van Jobster en voormalig spindoctor van Clinton. En zo langzamerhand wel heel erg vreemd bezig. Hij is altijd al druk bezig geweest zichzelf te promoten, en heeft overduidelijk megalomane trekjes. Maar als je zijn nieuwe blog Socialmedian bekijkt, lijkt het erop dat hij volledig ‘overboard’ gaat.
Zijn stompzinnige status updates staan op dit blog, zie onderstaand voorbeeldlijstje:
Marc Drees Een hype kan alleen achteraf met zekerheid worden geduid. Maar het lijkt er heel sterk op dat sociale netwerken Hyves, LinkedIn, Facebook, MySpace, etc.) een hype (aan het worden) zijn. Alle indicatoren (aantal sociale netwerken, aantal gebruikers, de ‘buzz’ en VC investeringen) laten een stijgende lijn zien die nog altijd verder accelereert.
Intermezzo:
Met de groei van de economie raakt de arbeidsmarkt zachtjes aan weer overspannen. En het is een bekend gegeven dat in een dergelijke situatie vacaturesites van beperkte waarde zijn voor werkgevers en verdomd irritant voor werknemers (als ze tenminste zo dom zijn geweest een CV achter te laten).
Marc Drees Howard Rheingold schrijft in zijn boek Smart mobs over teens en tweens die elkaar ‘goede morgen’, ‘welterusten’, ‘ik verveel me’ en andere nietzeggende SMSjes stuurden. In Tokyo, in het jaar 2000… Via SMSjes hielden ze elkaar op de hoogte van hun gedachten, activiteiten en maakten ze afspraken. Vanuit dit perspectief bezien is het verwonderlijk dat het zo lang heeft geduurd voordat een toepassing als Twitter het daglicht zag. (meer…)
Marc Drees Web 2.0 heeft voor een global community gezorgd, met alle consequenties vandien. Vroeger kon je na een blunder je dagelijkse leven vrijwel direct weer oppakken. Maar tegenwoordig ligt dat wel iets anders.
Point in case: Miss Caitleen Upton, beter bekend als Miss Teen South-Carolina. Tijdens de Miss Teen USA verkiezing blunderde ze op gruwelijke wijze met haar antwoord op de vraag: “Waarom kan 20% van de Amerikanen hun eigen land niet aanwijzen op een wereldkaart?”.
Marc Drees De usability goeroe Jakob Nielsen is rabiaat tegenstander van blogging omdat hiermee de kwaliteit van de geschreven informatie in het geding zou zijn:
To demonstrate world-class expertise, avoid quickly written, shallow postings. Instead, invest your time in thorough, value-added content that attracts paying customers
Maar Jakob had te lang nagedacht. Want nog voordat de inkt van zijn goed doorwrochte artikel was opgedroogd was hij al ingehaald door een nog vluchtiger fenomeen: microblogging. (meer…)
Marc Drees Venturebeat komt vandaag met wel zeer interessant nieuws, een aankondiging van samenwerking van Xing en Zoominfo.
De samenwerking wordt gepositioneerd als een frontale aanval op de positie van LinkedIn. Maar eerlijk gezegd geloof ik daar niet al teveel van.
Zoominfo niets anders dan een aggregator van gespiderde content, vooral populair bij headhunters in de US en UK voor senior management posities. Zoominfo heeft informatie van ongeveer 35 miljoen personen verzameld, maar in tegenstelling tot LinkedIn heeft geen van die 35 miljoen personen actief het eigen profiel opgebouwd.
Marc Drees Ik heb een profiel op LinkedIn, op Zoominfo, op Xing, op Facebook; ik heb CV’s en profielen achter gelaten op 24 AEX sites die ik niet kan verwijderen, ik heb een CV op Monsterboard, Totaljobs, Werk.nl, NationaleVacaturebank, Jobtrack, Stepstone. En dan ben ik er ongetwijfeld nog een hele trits vergeten.
De meeste van die profielen zijn erg incompleet en bewust onjuist. En in vrijwel alle gevallen zijn ze sterk verouderd.
Mijn online identiteit is versnipperd en van sterk wisselende kwaliteit. Ik kan (en wil) met geen mogelijkheid al die verschillende profielen onderhouden. Als ik er al zin in zou hebben zou de tijd mij simpelweg ontbreken. En de moeite die ik daarvoor moet doen staat niet in verhouding tot de meerwaarde die ik ervan mag verwachten.
Marc Drees Recruiters zijn account managers van hun bedrijf. Niet van de producten of diensten van hun bedrijf, maar van het bedrijf zelf. Zij verkopen het imago van het bedrijf vanuit het perspectief van werk: employment branding. Hun klanten: toekomstige werknemers.
En er is een probleem; het aantal klanten loopt terug. En als de verkopen tegenvallen, komt een bedrijf vanzelf in de problemen. Dus dienen recruiters harder hun best te doen; creatief te zijn in het vinden van nieuwe klanten. Terzijde: het blijft natuurlijk ook verstandig je bestaande klanten tevreden te houden, maar dat is niet waar een recruiter zich mee bezig hoeft te houden.
Ik wil kort stilstaan bij de creativiteit van recruiters door naar Amerika te kijken. Networking is een cruciaal onderdeel van recruiting; met de enorme groei van het Internet is online networking zo mogelijk nog belangrijker geworden.
Marc Drees In een blog entry op Marketingfacts wordt verwezen naar een zeer interessant artikel: Kids, the Internet, and the End of Privacy: The Greatest Generation Gap Since Rock and Roll.
Het grappige van dit artikel is dat het volgens mij niet over privacy gaat, maar over de wijze waarop een jongere generatie haar leven documenteert.
Waar vroeger een aantal dagboeken en een schoenendoos vol foto’s een jeugd kon documenteren zijn MySpace, Hyves, Facebook en Flickr (om er maar een paar te noemen) de hedendaagse, online substituten geworden. Het gemak en de coolness factor van deze sites, gecombineerd met de alomtegenwoordige telefooncamera, maakt het voor jongeren heel eenvoudig om een online dagboek aan te leggen. En het groepsgedrag van jongeren helpt daar natuurlijk ook nog een handje aan mee.
